علمی هنریکتابخانه

آزادی، قانون و سازمان اثر رضا داوری اردکانی

بررسی زندگی بسیاری از انسان های موفق در طول تاریخ و در نقاط مختلف جهان نشان می دهد که این افراد بیشتر از بقیه انسان ها اهل مطالعه و خواندن کتاب بوده اند.

مدرسه آنلاین– نظر به اهمیت موضوع کتاب و کتابخوانی در این بخش و به صورت مرتب تلاش می شود تا به معرفی کتاب های برتر به ویژه تازه های حوزه نشر پرداخته شود.

کتاب «آزادی، قانون و سازمان» اثر رضا داوری اردکانی در حوزۀ فلسفه در فروردین سال جاری وارد کتابفروشی ها شد. این کتاب را سیدصادق سیاح ویراستاری کرده و نشر پگاه روزگار نو در 216 صفحه منتشر کرده است.

عناوین فهرست اثر عبارتست از مقدمه، قانون و سازمان، قانون و آزادی، تاریخ و آزادی، آزادی در تاریخ، آزادی و عقل مشترک، آزادی و توسعه، خاتمه و نمایه.

در بخشی از این کتاب آمده است: «آزادی در جایی قرار ندارد که از آنجا به جای دیگر برود. آزادی به پای خود به هیچ جا نمی‌رود. زیرا خانۀ آزادی جان مردمان است و تا جان مهیا نشود آزادی نمی‌تواند در آن خانه کند. آزادی لقلقۀ زبان و امری صرفاً دانستنی و ستودنی نیست. بلکه امر وجودی پیوسته با جان آدمیان است و اگر جان طالب آن شود قیل و قال برمی خیزد تا آنجا که شاید صاحب آزادی جان خود را در داو قمار عشق و آزادی قرار دهد. در این وضع چگونه مخالفان می‌توانند آن را از میان بردارند؟»

رضا داوری اردکانی (زادهٔ ۱۵ خرداد ۱۳۱۲ در اردکان)، فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشستهٔ گروه فلسفهٔ دانشگاه تهران است. داوری اردکانی از بدو تأسیس فرهنگستان علوم (۱۳۶۸) عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم است و از سال ۱۳۷۷، ریاست این فرهنگستان را بر عهده دارد. او از چهره‌های شاخص در حوزهٔ نظریه‌پردازی فرهنگی و اندیشهٔ فلسفی به‌شمار می‌آید. او همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است. داوری اردکانی همچنین از اعضای هیئت مؤسس انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران است و در حال حاضر یکی از اعضای هیئت مدیرهٔ این انجمن نیز می‌باشد. او از چهره‌های ماندگار جمهوری اسلامی است.

کتاب «آزادی، قانون و سازمان» را می توانید از اینجا تهیه کنید.

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. در زمینه قانون و آزادی، اشخاص دیگری هم آثار ارزشمندی ارائه کرده اند ولی فایده ای ندارد. حکومت در جوامع دموکراتیک و باز، با صاحبان اندیشه مشورت می کند ولی متاسفانه در ایران اندیشه های افراد سخیفی مانند احمد فردید و فاشیست های امثال آن تبلیغ شده و ملاک روشنفکر نماها و حکومت قرار گرفته است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا