نکروز آواسکولار (avascular necrosis) یعنی مرگ بافت استخوانی درنتیجه‌ی فقدان خونرسانی. این وضعیت که استئونکروز (osteonecrosis) هم نامیده‌می‌شود، می‌تواند منجر به ایجاد شکستگی‌هایی ریز در استخوان و سرانجام اضمحلال آن شود.
مدرسه آنلاین- شکستگی استخوان یا دررفتگی مفصل می‌توانند خونرسانی قسمتی از استخوان را مختل کنند. نکروز آواسکولار همچنین با مصرف طولانی‌مدت دوزهای بالای داروهای استروئیدی و سوءمصرف الکل مرتبط می‌باشد.
نکروز آواسکولار در هر سنی ممکن است رخ دهد ولی غالباً افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله را درگیر می‌کند.
علت بروز عارضه نکروز متنوع است. مهم‌ترین علت آن کاهش خونرسانی به عضو است و زمانیکه شریان‌های یک عضو بسته شود، بیماری نکروز ایجاد می‌شود.
هنگامی که خونرسانی به عضو از بین می‌رود و عضو از انتها شروع به سیاه شدن می‌کند، نکروز استخوانی ایجاد می‌شود و ممکن است استخوان سر ران پا یا سایر استخوان‌ها را درگیر کند.
نحوه بوجود آمدن نکروز ممکن است تدریجی باشد و البته در نوعی دیگر امکان دارد به صورت ناگهانی اتفاق افتد.
متخصصان بر این باورند که دیابت، قند خون، بیماری‌های قلبی و عروقی و بیماری‌های روماتیسمی زمینه‌ساز نکروز استخوانی هستند که ابتدا بیمار دچار درد ناگهانی در اندام‌های فوقانی دست و پا می‌شود و عضو مورد نظر شروع به یخ زدن می‌کرد. دردهای ناشی از بیماری نکروز آنقدر زیاد است که بیمار تحملش را از دست می‌دهد و گاهی ناخن‌های دست و پای فرد شروع به کبود شدن کرده و به تدریج تغییر رنگ می‌دهد. در این موارد باید به پزشک معالج مراجعه شود و فرد تحت درمان قرار گیرد.
هنگامی که نکروز ایجاد شده و پیشرفت می‌کند، حرکت عضو از بین می‌رود و بیمار باید اورژانسی مورد درمان قرار گیرد. اگر پیگیر امور درمانی نباشد گاهی فرد با قطع عضو مواجه می‌شود.
جالب است بدانید، بیماری نکروز با عمل جراحی درمان می‌شود، اما فرد بیمار بعد از انجام جراحی باید به دنبال درمان بیماری اصلی‌اش باشد. اگر بیماری او ناشی از عدم عملکرد صحیح قلب است باید پیگیر درمان باشد. همچنین اگر بیماری فرد مربوط به دیابت است باید تحت درمان قرار گیرد.
برای درمان نکروز استخوان سر ران باید عمل جراحی انجام شود و به جای استخوان سیاه شده، پروتز گذاشته شود.
گفتنی است، بیماری نکروز ژنتیکی نبوده و اکتسابی است، اما بیماری‌هایی که زمینه‌ساز نکروز هستند ممکن است زمینه وارثت داشته باشند. افراد باید چکاب انجام دهند و چربی خون و قند خون خود را کنترل کنند. همچنین در صورت داشتن بیماری‌های قلبی و عروقی نسبت به درمان بیماری خود اقدام کنند.
