گلایه‌های یک دکتر معلم از قانون رتبه بندی
اگرچه پس از بالا و پایین های فراوان بالاخره طرح رتبه بندی معلمان به قانون تبدیل شد، اما هنوز انتقادات به این قانون ادامه دارد.
مدرسه آنلاین-یکی از دکتر معلم های کشور که سابقه طولانی در حوزه آموزش و پرورش دارد، در همین رابطه انتقاداتی را به طرح وارد کرده و به تحریریه مدرسه آنلاین ارسال کرده است که در ادامه عیناً ذکر می شود.
بحث رتبه بندی معلمان قدمتی در حدود یک دهه دارد. در این مدت زمان فرصتی برای ظهور و بروز پیدا نکرد. دولت قبل در واپسین روزهای عمر خود به صورت یک‌لایحه آن را به مجلس شورای اسلامی ارائه داد.
به واسطه نبود زمان کافی برای به نتیجه رسیدن این لایحه در دولت قبل، مجلس یازدهم آن را به شکل گیری دولت جدید منوط نمود. پس از شکل گیری دولت سیزدهم، مجلس به جای ایجاد طرحی جدید، دولت را موظف به ارائه لایحه نمود. و دولت پس از چندی لایحه ی تحت عنوان رتبه بندی به مجلس تقدیم نمود.
واکنش معلمان به این لایحه، رویکردی ایده آلیستی بود. بالاخص معلمانی که دارای تحصیلات تکمیلی از جمله دکترا بودند، بسیار شادمان از ارائه این لایحه بودند.
انتظار اولیه معلمان دستیابی به ۸۰ درصد همترازی با هم طبقه خود در آموزش عالی بود. انتخاب رتبه ها بر اساس رتبه های دانشگاه ها بارقه امیدی در بین معلمان ایجاد کرد. دکتر معلمان خود را مهیای همترازی ۸۰ درصدی با استادیاران دانشگاه نمودند.
و خود را برای یک رقابت پایاپای با اساتید دانشگاه مهیا نمودند. آنها ضمن پذیرش رقابت با اساتید دانشگاه و برابری تکلیف حاضر بودند حقوق آنها هشتاد درصد همتراز خود در دانشگاه شود. اما این پایان ماجرا نبود. چکش کاری کمیسیون آموزش و چند سری انتقال از کمیسیون به صحن و بالعکس سرانجام لایحه مذکور با ماهیت متفاوت از انتظارات معلمان به نتیجه رسید. اما باز این پایان ماجرا نبود.
ارسال به شورای محترم نگهبان و ایرادات حقوقی این شورا، منجر به برگشت به مجلس گردید. تاریخ اجرای آن یک بار دیگر به محل بحث و دیالوگ فرهنگیان تبدیل گردید. سرانجام پس از کش و قوس های فراوان لایحه مذکور به وزارت فرستاده شد تا آیین نامه اجرای آن تدوین شود. رویکرد وزارت آموزش و پرورش نیز مورد اعتراض و نقد معلمان قرار گرفت. اما دیر یا زود سرانجام لایحه مذکور برای اجرا ابلاغ می گردد، اما نکاتی در مورد آن قابل توجه می باشد.
این لایحه که با هدف رفع مشکلات معیشتی معلمان و ارتقای کیفی آموزشی طرح گردید، آیا توانایی حل مشکلات معیشتی این قشر را دارا می باشد؟ آیا این لایحه انگیزه معلمان برای کسب علم و دانش را فراهم خواهد نمود؟ آیا لایحه مذکور توانایی تغییر وضعیت موجود آموزش و پرورش را دارا می باشد؟
به عنوان یک دکتر معلم عرض می کنم، این لایحه بجز سرخوردگی قشر دکتر معلمان، هیچ عایدی دیگری برای آموزش و پرورش نخواهد داشت. و از همین الان این لایحه را یک لایحه ی شکست خورده تلقی می نمایم که بجز ترمیم حقوق جزیی معلمان چیزی در بر نخواهد داشت. آن چه اتفاق افتاد، استحاله مفهوم رتبه بندی بود و این استحاله با رتبه بندی واقعی، تفاوت ماهوی دارد.
آیا به غیر از تدریس که بطور عمده در مدارس با کیفیت پایین انجام میشود، یک معلم (حتی دکتر معلم) قادر به انجام تحقیق، ارائه مقالات بین المللی و پژوهشهای کاربردی به ویژه در علوم مهندسی هستند؟ آیا معلمان مانند اساتید دانشگاه علاقمندند یا حتی قادرند تا با دانشجویان خود و برای پیشبرد پژوهش و پروژه های آنها همکاری کنند و مجبور به انجام طرحهای تحقیقاتی و پژوهشهای کاربردی و مقالات بین المللی باشند. حرف بسیار است…
کیفیت دانشگاههای ما هم در نظر بگیرید که سوءاستفاده از دانشجو برای ثبت مقاله و کتاب به نام استاد می باشد را در نظر بگیرید.
معلمهاو مدارس بی کیفیت هم وجود دارد نمی شود که همکاران فرهنگی که زحمت می کشند و پاک زندگی می کنند را فدای آن اقلیت
شوند
همه‌ما‌معلمان هم دانشجو بودیم‌‌وکاملا‌آگاهیم‌که‌استادان‌به‌اندازه‌یک‌معلم‌زحمت‌نمی‌کشند‌واکثر‌مقالات‌و دانشجویان‌انجام‌می‌دهند‌به‌اسم استاد‌تمام‌میشه‌کار‌یک‌استاد‌خیلی‌راحت‌تر‌از‌معلم‌هستش البته حقوقی‌هم‌که‌می‌گیرند‌حقشونه
بالاخره‌زحمت‌کشیدن‌اما‌ازابن‌طرف‌نباید‌به‌بهانه‌تعداد‌زیاد‌معلمان‌حق‌وحقوق معلم‌وضایع‌کنند.معلم‌هم‌در‌یک
کلاس۴۰نفری‌تدریس‌می‌کنه وتفاوت‌دانشجو‌که‌سن‌بالاتری‌داره
کار کردن راحت‌تراما‌دانش‌آموزان
پر‌زحمت‌تره‌‌که‌در‌سن‌بلوغ‌هستن.
سلام اولاً کاراصلی معلم انجام کار پژوهشی سطح بالا نیست دوماً 90 درصد این پژوهش های اساتید کار دانشجویان است و به نام اساتید
و معلمانی که به دلیل مریض داری و مواردی دیگر مثلا از فوق دیپلم با این که قبول شده اند امانتوانسته اند ادامه دهند چکار کنند باز تبعیضپس مدرک مهم نیست و همه اندازه ی هم دارند زحمت میکشند خوشحالی شما بی دلیل استبله واقعا درسته مدرک مهم نیست شاید ما شرایط گرفتن مدرک را نداشته ایمتبعیض نه
بله…. خیلی از دکتر معلمان هم پژوهش دارند هم تالیف و هم رتبه تک رقمی و معدل بالا از دانشگاه معتبر دولتی و به دلیل استخدام دولتی در آموزش و پرورش ، هیات جذب وزارت علوم به آنها اجازه ثبت نام برای عضو شدن در هیات علمی دانشگاهها نمی دهد !؟
سلام. حاجی اول از آموزش و پرورش استعفا بده. سپس همانند بقیه در فراخوان جذب شرکت کن و در صورت کسب امتیازات لازم هیئت علمی می شی. قرار نیست همینکه مدرک دکتری گرفتی نامه فدایت شوم بفرستند دنبالت.
چنان حرف می زنی که اساتید دانشگاه های و خود دانشگاه های ما خیلی سرند ، بنده به همراه یکی از دوستانم کتابی 180 صفحه ای را ترجمه کردیم بعد استاد محترم به اسم خودش چاپ کرد حتی از در کتابمان از ما یک تشکر کوچک نکرد .
معلمی شغل حساسی است
به ویژه معلم ابتدایی که به خاطر سن کم فراگیرانش، نقش تأثیر گذاری در روح وروان دانش آموز دارد
سیستم آموزشی در کشور ما اشکالات عمده ای دارد که دست به دست هم میدهند و نمیتوانیم بروندادی شایسته از این نظام ببینیم
در این میان، استثنا هایی هم وجود دارد ولی نتیجه درکل رضایت بخش نیست
اگر معلمی به شغلی شریف وبا ارزش تبدیل شود وافرادخلاق وکاردان جذب آن شوند وطوری تأمین شوند که تمام دغدغه آنها دانش آموز باشد… وسیستم نظارتی هم عملگرا باشد، میتوان شاهد بود که همه معلمان متعهد ودلسوز باشند وتربیت نسلی کاردان وخلاق واهل عمل ممکن خواهد شد.
در شرایط حاضر هر معلمی که وجدان دارد با جان ودل کار میکند والبته بی وجدانی و بی مسئولیتی هم کم نیست…..
و معلمانی که به دلیل مریض داری و مواردی دیگر مثلا از فوق دیپلم با این که قبول شده اند امانتوانسته اند ادامه دهند چکار کنند باز تبعیض
و معلمانی که به دلیل مریض داری و مواردی دیگر مثلا از فوق دیپلم با این که قبول شده اند امانتوانسته اند ادامه دهند چکار کنند باز تبعیضپس مدرک مهم نیست و همه اندازه ی هم دارند زحمت میکشند خوشحالی شما بی دلیل است
سکوت
آقای وزیر ما معلمان دکتر روانشناس بالینی جانباز هشت سال دفاع مقدس باحقوق ناچیز زندگی سپری کردیم شما قیمت منزل گوشت برنج لباس را در شهر وکلان شهر ها بسنجید چقدر گران شده و همین معلم دکتر همه جامعه را می سازد در رتبه‌بندی وگروه بیشتر ونشان درجه مبذول فرمایید انشا الله همه کیفیت دانش بهتر خواهد شد با احترام دکتر حاج عبدالمالک شهنوازی روانشناس بالینی
دقیقا معلم ها چند درصد از وظایف اساتید دانشگاه را انجام می دهند که انتظار همترازی دارند. صرفا تدریس آن هم با کیفیتی که عموم مردم از وضعیت مدارس دولتی اطلاع دارند در زمان بسیار کم در طول هفته؟؟
بعید میدانم جز خود معلمین و مسولین (که در انتظار رای معلمین هستند) کس دیگری حق را به معلمین بدهد
بنظر جامعه معلمین قبل از اینکه از جامعه برای افزایش دستمزد انتظار داشته باشد باید با واقع گرایی کیفیت و کمیت کارش را افزایش دهد
معلمان در طی این 2 سال کوشیدند به هر طریقی شده مطالب خود را به دست دانش آموزان برسانند ولی شما اساتید حتی به خود زحمت این کار را هم ندادید . تازه یک جزوه از عهد بوق در دست دارید در حالیکه ادعای پژوهش و تحقیق می نمایید .
فقط سکوت
دیپلم معلم فوق دیپلم معلم لیسانس معلم و…..آقا جمع کنین این اصطلاحات تفرقه افکنی رو. شما که میگی دکتر معلم هستی فقط به فکر خودتی ؟ چند درصد معلمان دکترا دارند ؟ بلند شو خودتو یه کم جمع و جور کن.
بزرگوار دانشگاه های ما خیلی با کیفیت هستند که نزدیک به ۴ میلیون لیسانس و فوق لیسانس بی سواد و بی تخصص ، امروز تو مملکت ما بیکار هستن. جز چندتا دانشگاه انگشت شمار ،باقی دانشگاه های ما چه بار علمی تحویل دانشجو میدن که این همه با غرور صحبت میکنید؟ اکثرا فارغ التحصیل میشن بدون تخصص. تازه اون دانشگاه های خوبمون هم دانشجو داره پدرش در میاد به اسم استاد دانشگاه ننویسید.
شما دو مقوله متفاوت رو در کنار هم بعنوان صغری کبری آوردید، بعدشم نتیجه‌ی خودتون رو گرفتید.
اینک فرمودید اکنون معلمان فقط به آموزش محتوا (با/بی کیفیت) می‌پردازند، از فرایند آموزش اساتید اگر بالاتر نباشه، کمتر نیست. سیزده سال بعنوان دکتر معلم با دانشگاه های مختلف دولتی و غیردولتی در قالب تدریس پاره‌وقت (حق‌التدریس) همکاری داشته‌ام. انصافاً تدریس در دانشگاه برای من نوعی تنوع در هفته‌ی کاری بوده، چون دانشجویان هم در تدریس و ارائه‌ی مطلب، همکاری دارند و هم کنترل کلاس در دانشگاه اصلا به سختی مدرسه نیست و تعداد دانشجویان هر کلاس هم بطور میانگین حدود نصف دانش آموزان مدرسه است.
در بحث دوم، مقولهٔ انجام پژوهش را فرمودید که من نیز آنرا بسیار ضروری برای آ.پ میدونم. اما نکته ای که شما اشاره نکردید، اهمیت نابرابر این مقوله برای دو وزارتخانه است. یعنی در دانشگاه، هر نوع مقاله‌ای، از همایشی گرفته تا isi، هرکدوم امتیاز خودش رو برای اساتید داره و امتیازات لازم برای ارتقای مرتبه‌ی علمی نیز ملموس و دقیقاً مشخص است. در برابر، آ.پ. تاکنون هیچ سازوکاری برای ارزشیابی مقالات معلمان و تاثیر گذاری آن بر رتبه و حقوق آنها نداشته.
نکته‌ی دیگری که نگفتید، این هست اکثر اساتید دانشگاه، بویژه آنهایی که دانشجوی دکترا دارن، روی دوش دانشجویان سوار هستند و از آنها در ازای پاس‌شدن واحدها، فقط مقاله می‌خواهند. نکته دیگر اینکه، همه‌ی ژورنال‌های علمی، در دانشگاهها هستند و گردانندگان آنها هم اساتید همان دانشگاه هستند. آیا شما از بده بستان‌هایی که اساتید یک دانشگاه با اساتید هم‌رشته خود در دانشگاه دیگر برای چاپ مقالاتتشان در نشریه‌های همدیگر استفاده میکنند، خبر دارید؟
وقتی دانشجوی دکترا بودم، شاید ۵ مقاله علمی-پژوهشی برای اساتید تنبل خودم نوشتم و اسم اونها هم بالای اسم من اومد، فقط بخاطر اینکه واخدهایم رو پاس کنم. همچنین، مقاله از همکلاسی‌هایم داشتم که فقط بخاطر اینکه سردبیر نشریه استاد مشاور رساله ایشون بود،فقط و فقط در دو ماه، مراحل سابمیت تا انتشار آنلاین، رو گذروند و ایشون دفاع کرد. در حالی که معمولاً این فرایند بین یک تا دو سال زمان میبرد.
نتیجه اینکه، اگر پژوهش برای معلمان هم به همان اندازه انگیزه بخش بود، قطعا بهتر از اساتید دانشگاه مینوشتیم. فقط برای مثال عرض کنم که تاکنون طی ۶ سال ۱۲ مقاله علمی-پژوهشی از من چاپ شده، ولی تا حالا کسی ازم نپرسیده شما مقاله دارید یا خیر.
با سلام. کار معلم آموزش است و کار استاد دانشگاه آموزش و پژوهش و راهنمایی و مشاوره دانشجویان. نیازی هم به تحصیل تا مقطع دکتری برای معلمین عزیز نیست. در خصوص اینکه از واژه تنبل برای اساتید خود استفاده کرده اید، نشان می دهد که چقدر قدردان استاد یا معلم خود هستید. در هر صنفی افراد به قول شما تنبل و غیر متعهد وجود دارند و فقط در جامعه اساتید دانشگاه نیست، چه بسیار معلمینی که آموزش حداقلی را هم در مدرسه ارائه نمی دهند و این را همه ما برای خودمان و فرزندان خود دیده ایم و حتما باید کلاسهای خصوصی مکمل درس باشد. خودتان کیفیت کار بسیاری از همکاران خود را می دانید و نیازی به توضیح این مورد نیست. ضمن اینکه شما برای آموزش دانش آموزان خود، چه نیازی به نوشتن مقاله دارید؟ برای ورود به سازمان خود هم حقوق و قوانین آن شغل را می دانستید و با همان شرایط وارد شده اید. بنابراین دو مجموعه متفاوت با شرح وظایف متفاوت را مقایسه نکنید. اینکه در دانشگاه به صورت حق التدریس فعالیت داشته اید، در واقع فقط جنبه آموزش را دیده اید در حالی که یک هیات علمی در دانشگاه فعالیت های چهارگانه آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و اجرایی جزء وظایف اوست و شما اصلا این موارد را ندیده اید و اشکال کار هم در اینجاست
پژوهش اساتید دانشگاه؟؟؟واژه غریبی هست که اگر آشنا بود الان باید در بسیاری زمینه های علمی و تکنولوژی سرآمد بودیم صرفا 8 ساعت تدریس در هفته به دانشجو
بله، در کامنت قبلی امکان نوشتن همه حرفهایم نبود، فقط بعد آموزشی رو مقایسه کردم،
از اینکه مربی دانشگاه تا استاد دانشگاه چند ساعت در هفته تدریس موظف دارند، و معلمان در آموزش و پرورش چند ساعت تدریس موظف دارند؟ قضاوت باشما.
از اینکه مبلغ تشویقی اونها برای چاپ هر مقاله (با آن ماجراهای بده و بستان و بیگاری از دانشجویان)، چقدر است، و مبلغ تشویقی هر دانشجو که نویسنده واقعی همان مقاله است، چقدره؟ قضاوت با شما.
از اینکه فقط مبلغ گرنت پژوهشی (یا بقول شماها پژوهانه) برای هر کدوم از شماها در سال چقدر است، و بر تمام حقوق و مزایای یک دکتر معلم می‌چربد، قضاوت با شما.
از اینکه امکانات رفاهی شماها در کل کشور، بویژه در مناطق توریستی کشور، چه امکانات رایگانی به شما میدهند، و در آ.پ. چه اوضاعی داریم، قضاوت با شما.
از اختلاف حداقل دریافتی یک استادیار پایه ۱ با یک دکتر معلم پایه ۲۴ (۲۴ سال سابقه که خودم هستم)، قضاوت با شما،
از امتیاز پذیرش فرزندان شما در دانشگاه های دولتی همتراز، و نبود این حق برای معلمان، قضاوت با شما،
از سقف و تعدد وام‌های ضروری و معیشتی، و … که شما دریافت میکنید، و مقایسه آن با معلمان، قضاوت با شما،
از نحوه تامین مسکن و اسکان شما در «کوی اساتید» با امتیازات آب و برق و اینترنت و سلف سرویس رایگان، بهمراه تامین امنیت و نگهبان و ….، و مقایسه با معلمان، قضاوت با شما،
یادتون باشه و اینو از من بدونید که شما اعضای هیئت علمی فقط و فقط از پشتیبانی همکاران تان در مجلس بوده که تافته جدابافته شدید و برا خودتون امتیاز تصویب کردین، اینها نتیجه امتیازگیری سیاسی همکاران خدوووووم شما در مجلس است و هیچ ربطی به این توجیهات شما نداره، اینکه مشغله و امتیازات چهارگانه دارید، همون دروغ باغی است که این سالها در مملکت خیلی مشتری داشته. خودتونم میدونید کار معلمان ابتدایی و سپس راهنمایی و سپس دبیرستان، بمراتب سخت تر و سزاوارتر از شما اساتید ارجمند است.
دوستدارِ باخبر از احوال شما،
دکتر معلم
همچنان منتظر دفاعیه شما هستم،
ولی افزون بر موارد و امتیازات غیرقانونی که در کامنت های قبلی برای شما برشمردم، این موارد رو نیز اضافه کنید.
۱- از طرح پژوهشی اسم بردید و اونو از وظایف اساتید برشمردید، باید بدانیم در برخی از گروه های آموزشی دانشگاهها، مثلا گروه جغرافیا، دانشکده های مهندسی، و …، اعضای هیئت علمی صرفا بواسطه رانت و نفوذ، و نه بخاطر توانایی یا تعهد کاری، طرحهای پژوهشی میلیاردی رو با وزارت کشور، جهاد، و دیگر نهادها بین خودشون تقسیم میکنن،و کمترین بروندادی از اون طرحها مشاهده نمیشه، چون کارهای میدانی رو می‌سپارند به دانشجویان بیچاره ای که از هیچی خبر ندارن و دلشون خوشه که واحدشون رو پاس میکنند، بنا براین طرحهای پژوهشی، یک ممر گشاد برای سود هنگفت شما عزیزان است.
۲- چرا وقتی که چند وقت پیش، حقوق شما اعضای هیات علمی وزارت علوم رو با هیات علمی وزارت بهداشت یکسان و همتراز کردن و افزایش چند ده میلیونی نصیبتان شد، آیا کسی در این مملکت خبردار شد؟ طبیعتاً خیر، چون دوستان شما در مجلس، خواستند یواشکی انجام بشه و هیشکی خبردار نشه، ولی برای افزایش یه شندرغاز به حقوق معلمان، همون دوستان شما که سالها کمیسیون آموزش رو قرق کردن، عمدا توی بوق کردن که این طرح یا به نتیجه نرسه، یا در حداقل ممکن اجرا بشه که همینطورم شد.
۳- چرا مربیان دانشگاه بدون شرکت در آزمون دکتری، و صرفا در نوبتی که دانشگاه اونها رو قرار میده، با پول دانشگاه وارد دوره دکتری در بهترین دانشگاههای داخل یا خارج میشن و حتی بدون چاپ مقاله، از رساله بی‌کیفیتشون دفاع میکنن؟ ولی ما از هفت خوان رد شدیم تا وارد بشیم و دوره رو تموم کنیم؟
۴- چرا «ضریب افزایش سالانه حقوق» برای شما و قضات باید دوبرابر دیگر کارکنان دولت باشه؟ آیا دلیلی غیر از این داره که اعضای هیات علمی و قضات اکثریت نمایندگان مجلس رو در همه دوره‌ها تشکیل میدن و فقط برا منافع خودشون این نابرابری ها رو تصویب کردن؟
آنچه گفتم، بخشی از امتیازات غیرقانونی اعضای هیات علمی دانشگاه هاست که صرفاً همکاران شما در تمام این دوره‌ها در مجلس برایتان تصویب کردند و هیچ ارتباطی به شرح وظایف چهارگانه شما نداره.
در واقع، دفاعیات شما فقط توجیهاتی برای افرادی است که از اوضاع شما و رانتهای سیاسی و اقتصادی شما بی‌خبرند.
کدوم معلم؟ “دلال در کلاس” عنوان بهتری است کدام کارمند با افزایش دستمزد و مزایا خدمات بهتری ارائه کرده که دومش اینا باشند؟
عزیز دل ساعت اختصاصی به درسها را که معلمها تعیین نمی کنند بلکه شورای تالیف عهده دار این کار هست موقعی که برای درس ریاضی گسسته ۲ ساعت در هفته اختصاص داده می شود ودرسی است که نیاز به مطالعه و آمادگی پیش زمینه دانش آموز دارد معلم چه گناهی دارد.
تازه حقوق معلمهای پایه از معاونین
پرورشی هم کمتر هست .جهت اطلاع
رتبه بندی سرکاریست
سلام. با این کیفیت بسیار پایین تدریس معلمان خصوصا در مدارس دولتی و ساعت کاری بسیار کم و تعطیلات بسیار زیاد نسبت به سایر کارمندان همین حقوق جدیدی که تعیین شده خیلی زیاد هم هست.
بگذریم از پول هایی که متاسفانه برخی معلمان از دانش آموزان برای قبول کردن آنها در ایام امتحانات به صورت غیر قانونی می گیرند.
کیفیت دانشگاههای ما هم در نظر بگیرید که سوءاستفاده از دانشجو برای ثبت مقاله و کتاب به نام استاد می باشد را در نظر بگیرید.
معلمهاو مدارس بی کیفیت هم وجود دارد نمی شود که همکاران فرهنگی که زحمت می کشند و پاک زندگی می کنند را فدای آن اقلیت
شوند
با سلام. نیازی به ادامه تحصیل معلمان در مقاطع ارشد یا دکتری نیست و چه ضرورتی دارد که معلم مدرک دکتری داشته باشد و زمانی را که باید در اختیار مدرسه و دانش آموزان و مطالعه برای تدریس بگذراند را صرف ادامه تحصیل کند. در واقع آیا برای آموزش دادن به دانش آموزان در مقاطع ابتدایی یا دبیرستان نیازی به مدرک دکتری می باشد؟ ادامه تحصیل غیرضروری و صرفا برای گرفتن مدرک، آفت تمام سازمانها شده و توقع همه بالا رفته، اما صرف این همه هزینه و زمان و افت کیفیت در انجام کار و تحصیل همزمان، هیچ عایدی را هم در آینده ندارد.
امر منید این فتوای جدید شما جناب مستطاب رو زودتر وارد قوانین و رساله ها کنند تا همچنان جهل حاکم‌فرما بماند.
با سلام
جناب دکتر معلم بهتر نیست از آموزش و پرورش استعفا دهید و در سمت هیئت علمی در دانشگاه مشغول به کار شوید تا از تمامی مزایایی که اعلام فرمودید بهره مند شود.
1- حقوق بالا
2- نوشتن مقاله از هر نوعی توسط دانشجویان برای شما
3- تدریس راحت
4- انگیزه زیاد
واقعا اساتید کاری جز کپی کردن زحمات دانشجویان نمیکنند
اگر قوانین نوشته و لابی‌های پشت پرده و نانوشته اجازه میداد، قطعا انجام میدادم، هرچند شما از فرآیند جذب نورچشمی‌ها ظاهراً اظهار بی‌خبری میکنید
اگر به معلم حقوق کافی بدهند اون هم با جان ودل کار می کند ولی حقوقش کفاف زندگی نمی کنه ومجبور ه شغل دوم و سوم داشته باشه
همه‌ما‌معلمان هم دانشجو بودیم‌‌وکاملا‌آگاهیم‌که‌استادان‌به‌اندازه‌یک‌معلم‌زحمت‌نمی‌کشند‌واکثر‌مقالات‌و دانشجویان‌انجام‌می‌دهند‌به‌اسم استاد‌تمام‌میشه‌کار‌یک‌استاد‌خیلی‌راحت‌تر‌از‌معلم‌هستش البته حقوقی‌هم‌که‌می‌گیرند‌حقشونه
بالاخره‌زحمت‌کشیدن‌اما‌ازابن‌طرف‌نباید‌به‌بهانه‌تعداد‌زیاد‌معلمان‌حق‌وحقوق معلم‌وضایع‌کنند.معلم‌هم‌در‌یک
کلاس۴۰نفری‌تدریس‌می‌کنه وتفاوت‌دانشجو‌که‌سن‌بالاتری‌داره
کار کردن راحت‌تراما‌دانش‌آموزان
پر‌زحمت‌تره‌‌که‌در‌سن‌بلوغ‌هستن.
در جامعه ای که نتیجه باز کردن دهان مثل تنفس در دریاست سکوت بهترین کاره.