رقم مورد نیاز برای تأمین هزینه برق در کشورهای مختلف

از جلمه نیازهای ضروری و روزمره انسان های امروزی انرژی برق است که تقریباً بدون وجود آن زندگی با دشواری های فراوانی رو به رو می شود؛ نیازی ضروری و حیاتی که البته با قیمت های متفاوت در کشورهای مختلف در اختیار شهروندان قرار می گیرد.

مدرسه آنلاین- مستند به آمار رسمی در کشور ما شهروندان برای خرید هر کیلووات ساعت به طور موسط 800 ریال پرداخت می کنند و این به آن معناست که اگر متوسط مصرف ماهانه یک خانواده را 300 کیلووات در نظر بگیریم یعنی این خانواده در ماه چیزی حدود 24 هزار تومان بابت مصرف برق هزینه پرداخت می کند.

با توجه به اینکه الگوی مصرف برق در ماه های گرم سال و در مناطق غیرگرمسیر مثل تهران همان 300 کیلووات در ماه است، این یعنی میانگین هزینه کرد هر خانواده برای تأمین برق تنها 24 هزار تومان می باشد.

رقم ناچیزی که اگر آن را در قالب حداقل حقوق و دستمزد ساعتی پرداختی قانون کار در ایران بررسی کنیم، متوجه خواهیم شد که در کشور ما این امکان وجود دارد که یک کارگر حداقلی بگیر تنها با 3 ساعت کار توان پرداخت هزینه برق ماهانه خانواده خود را به دست آورد.

پرداخت هزینه برق ماهانه یک خانواده تنها با سه ساعت کار در ایران در حالی است که از آنسو شرایط در بسیاری از کشورهای جهان به مراتب نسبت به ایران متفاوت است و شهروندان باید برای خرید همین مقدار برق هزینه های بیشتری را بپردازند.

به طور مثال در کشور ژاپن برای خرید 300 کیلووا برق باید 8 ساعت کار کرد. همچنین میزان ساعت کار مورد نیاز برای تأمین هزینه برق ماهانه در کشور چین  13 ساعت، هند 24 ساعت، ترکیه 5.5 ساعت، آلمان 10 ساعت، فرانسه 5 ساعت، اسپانیا 12.7 ساعت، برزیل 18 ساعت و مکزیک 17.5 ساعت است.

نظر به اینکه در کشور ما اختلاف طبقاتی و درآمدی میان دهک های یک تا 10 بسیار زیاد است و از سویی عملاً هزینه تولید برق از طریق منابع ملی تأمین می شود و بدون لحاظ کردن سطح درآمدی شهروندان توزیع می شود، با توجه به داده های بالا می توان نتیجه گرفت که در ایران اقشار مرفه با هزینه بسیار ناچیزی در سطحی وسیع در حال بهره برداری از این سرمایه ملی هستند و از آنسو اقشار ضعیف و کم درآمد به صورت پنهان سرمایه خود را با چراغ سبز دولت در اختیار اقشار پردرآمد و پرمصرف قرار می دهند.

این در حالی است که مسئولان مربوطه می توانند با اصلاح ساختارهای محاسباتی کنونی که به نظر اصلاً عادلانه نیستند، شرایط را به سود اقشار کم درآمد تغییر داده و علاوه بر آن با واقعی کردن مصرف برق برای اقشار ثروتمند زمینه مصرف بهینه را در کشور فراهم کنند؛ مطالبه و انتظار برحقی که مشخص نیست در سایه کدام پشت پرده ها تلاشی برای تحقق آن از سوی دولت ها صورت نمی پذیرد.