با کودک غرغرو چگونه رفتار کنیم؟
همهٔ انسان ها حق دارند گاهی غرغرکنند و این امر شامل کودکان نیز می شود. در واقع مراحلی در رشد کودک وجود دارد که می توان از آنها به غرغر کردن تغبیر کرد.
مدرسه آنلاین- یکی ازمشکلاتی که بیشتر پدر و مادرها با آن مواجه می‌شوند برخورد با کودک غرغرو است. این عادت، که در ۲ تا ۴ سالگی کودک به اوج خودش می‌رسد، گاهی به یک چالش برای والدین تبدیل می شود.
دلیل غر زدن کودکان
کودک شما یاد گرفته که با نق نق کردن و غر زدن باج بگیرد. در بیشتر مواقع شما برای آرام کردن او تن به خواسته هایش می‌دهید و چرخه غر زدن را در او تثبیت می‌کنید. علت غرزدن کودک ممکن است بسته به وضعیتی که در آن قرار دارد متفاوت باشد.
از جمله این دلایل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
-کودک غرغرو به چیزی نیاز دارد یا کمک می‌خواهد،
-ممکن است کودک به ارتباط بیشتر یا وقت گذراندن با شما نیاز داشته باشد،
-کودک به ابراز احساسات از سمت شما نیاز دارد،
-کودک غرغرو ، ممکن است طبیعتی پرخاشگر داشته باشد.
راهکار‌های برخورد با کودکان غرغرو
برخورد و نحوه ی رفتار با هر کودکی باید متناسب با رفتار و ویژگی های شخصیتی آن کودک باشد و همه ی کودکان هم مانند هم نیستند بلکه هر کودکی ویژگی های شخصیتی و رفتاری منحصر به فرد خود را دارد. در ادامه چند راهکار مواجهه با کودک غرغرو آمده است:
فریاد نزنید
گاهی غرغر کردن کودک شما را آنقدر خسته و عصبی می‌کند که ناخودآگاه صدایتان را بالا می‌برید تا او را ساکت کنید. در این شرایط چند نفس عمیق بکشید و با صدای آرام و ملایم با کودک صحبت کنید. زانو بزنید، هم قد کودک شوید و در چشمان او نگاه کنید تا توجهش به شما جلب شود. برای او توضیح دهید که چرا خواسته او را انجام نمی‌دهید. در صورت تمایل کودک، او را در آغوش بکشید و به او محبت کنید.
نیازهای عاطفی فرزندتان را برآورده کنید
بعضی اوقات وقتی بچه‌ها غر می‌زنند و از کنارمان تکان نمی‌خورند، در آن لحظه به عشق و محبت ما نیاز دارند. حتی اگر فکر کنیم تمام روز را با آنها بازی کرده‌ایم، باز هم لحظاتی وجود دارد که بچه‌ها عشق بی‌دریغ ما را می‌خواهند. واقعیت این است که غذا پختن، مرتب کردن خانه، کار بیرون از خانه و خیلی از موارد دیگر زمان زیادی برای ما باقی نمی‌گذارد و این در حالی است که گاهی بچه‌ها می‌خواهند به ما بگویند: “مامان/بابا، به من هم توجه کن، بغلم کن”. متاسفانه بیشتر مواقع این خواسته را با غر زدن و نق زدن به ما منتقل می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
- عوارض داد زدن سر کودک
- برقراری ارتباط اجتماعی به کودکان
- بازی درمانی روشی در درمان مشکلات رفتاری کودکان
سعی کنید روتین زندگی‌تان را به آرامی تغییر دهید. مثلاً وقتی از خرید برگشتید و چند کیسه خرید برای جا دادن در کابینت و یخچال دارید، به جای این که سریع سراغ خریدها بروید تا چند دقیقه بعد کودک، گریان پیش شما بیاید، 5 دقیقه وقت بگذارید و قبل از رسیدگی به خریدها با فرزندتان وقت بگذرانید. با هم بازی کنید، آواز بخوانید. حالا کودک از لحاظ عاطفی ارضاء شده و در مرحله بعد می‌توانید از او بخواهید در چیدن خریدها به شما کمک کند یا در کنار شما بازی کند.
برای بچه‌های بزرگ‌تر می‌توانید چند دقیقه‌ای را برای خوردن چای عصرانه و گفت‌وگوی صمیمانه در مورد این که روزش در مدرسه چطور بوده، صرف کنید. این کار فرصتی برای شما فراهم می‌کند که ارتباط عمیق‌تری با فرزندتان داشته باشید. یادتان باشد برآورده کردن نیازهای عاطفی کودکان، استرس کمتری از پیامدهای بعدی توجه نکردن به این مسئله دارد.
روی حرف خود بمانید
هرگز در مواجهه با کودک غرغرو، نظر خود را عوض نکنید و به او پاداش ندهید. حتی اگر خواسته او در دسترس‌تان باشد. در صورت تغییر حرفتان، کودک یاد می‌گیرد که غرغر کردن او را به خواسته هایش می‌رساند.
اگر تحمل غرغر‌های کودک برایتان سخت است، او را در اتاقش بگذارید و خودتان اتاق را ترک کنید.
فرزندتان را تا وقتی که خودش می‌خواهد بغل کنید
وقتی کودک پیش شما می‌آید تا با او بازی کنید، هم قد او شوید و بغلش کنید. حالا آنقدر صبر کنید تا فرزندتان خودش از آغوش شما بیرون بیاید. شاید تعجب کنید اما ممکن است بیش از چیزی که فکر می‌کردید طول بکشد. این کار در ادامه راهکار شماره یک و پر کردن تانک نیازهای عاطفی کودک است.
آرامش خودتان را حفظ کنید
البته حفظ آرامش در این شرایط اصلا کار ساده‌ای نیست! اما تلاش کنید با لحنی آرام جواب اولیه‌تان را به درخواست کودک به هر میزان که لازم است تکرار کنید تا زمانی که از نق زدن و غرغر کردن دست بردارد.
همدردی کنید
دنیا را از دریچه چشم کودک ببینید. به جای این که دائم احساس خودتان را بگویید: “باید شام درست کنم” یا “همه کارام مونده”، به فرزندتان نشان دهید احساس او را درک می‌کنید. “دوست داری مامان الان باهات بازی کنه؟ می‌دونم خیلی ناراحتی که نمی‌تونم باهات بازی کنم” معمولاً اگر این جملات را به کودک بگویید، کافی است. اما اگر هنوز هم اصرار دارد …
به نیازهای جسمی اش توجه کنید
به حالات کودک توجه کنید. آیا خسته است؟ گرسنه است؟ یا خوابش می‌آید؟ هر یک از این عوامل می‌تواند موجب تحریک غرغر کردن کودک شود. هنگامی که نیازهای جسمی او را برطرف کنید، می‌بینید که حال او نیز بهتر می‌شود.
از او بخواهید به شما بپیوندد
کاری کنید که کودک هم به روتین روزانه شما اضافه شود. اضافه کردن یک صندلی یا چهارپایه کوچک به آشپزخانه به این معنی است که او می‌تواند کنار شما بنشیند و ببیند چه کار می‌کنید. کودک بزرگ‌تر می‌تواند کاسه را به شما بدهد، میز را با کمک شما بچیند و یا سبزیجات را پوست بکند.
او را سرگرم کنید
اگر کودک از خستگی و بی حوصلگی نق نق می‌کند، او را با یک بازی یا فعالیت هیجان انگیز سرگرم کنید. در بیشتر مواقع مساله خود به خود حل می‌شود.
به او قدرت انتخاب بدهید
به کودک حق انتخاب بدهید. مثلا: “می‌تونی توی پختن شام به من کمک کنی یا می‌تونی ماشینتو بیاری و کنارم بازی کنی.” این گونه حق انتخاب دادن، برای یک کودک دو یا سه ساله مناسب است. برای بچه‌های بزرگ‌تر انتخاب‌هایی متناسب با سن و علایقشان در نظر بگیرید.
اگر بخواهید می‌توانید به کودک کمک کنید تا یکی از اسباب‌بازی‌هایش را به آشپزخانه بیاورد. اگر فرزندتان ببیند که شما مقاومت یا بی‌توجهی می‌کنید، بلندتر و بیشتر غر می‌زنند. در عوض اگر به او کمک کنید، لجبازی را کنار می‌گذارد و با شما همکاری می‌کند.
به کودک توجه کافی نشان دهید
گاهی اوقات غرغر کردن کودک تنها برای جلب توجه شماست. به او توجه کنید، کارتان را متوقف کنید و دقایقی به صحبت‌های او گوش دهید.
الگویی برای شیوه درخواست کردن او تعیین کنید
جملاتی که می‌خواهید از او بشنوید را مانند یک الگو با او تمرین کنید. می‌توانید به او بگویید: ” وقتی با غرغر و نق زدن با من حرف می‌زنی، من نمی‌فهمم چه می‌گویی. لطفا بگو: مامان می‌شه به من یک آبمیوه بدی! “
وقتی با خودش بازی می‌کند، تشویقش کنید
یادتان نرود که همیشه کودک را در حال انجام کار خوب غافلگیر کنید. هر وقت شما مشغول آماده کردن شام بودید و فرزندتان کار خوبی انجام داد یا با خودش بازی کرد، تشویقش کنید: “ممنون که اینقدر قشنگ ماشین بازی کردی تا من آشپزی کنم، حالا یه غذای خوشمزه داریم. “
شرایط را به مرور آماده کنید
برای بعضی بچه‌ها سخت است که با خودشان بازی کنند. اگر فرزند شما هم جزو این دسته از بچه‌هاست، بهتر است بازی را با هم شروع کنید و شما چند دقیقه‌ای به آشپزخانه بروید و دوباره برگردید. ممکن است وقتی به فرزندتان پیشنهاد دهید تا در آشپزخانه به شما بپیوندد، گریه کند. با او همدردی کنید اما کارتان را هم انجام دهید. به آشپزخانه بروید و برگردید. آرام آرام و طی چند هفته، زمانی را که در اتاق کودک هستید کاهش دهید.
با رفتارتان، شیوه درست صحبت کردن را به او بیاموزید
حواستان باشد که کودک عینا رفتار والدین را تکرار می‌کند. اگر وقتی که او غرغر می‌کند به او بگویید:” ساکت باش! دیگه نمی‌خوام صداتو بشنوم! داری دیوونه ام می‌کنی! ” و مدام این جملات را تکرار کنید، به او این رفتار ناپسند را آموزش می‌دهید!
کمتر “نه” بگویید
سعی کنید تعداد “نه”هایی که به کودک می‌گویید را کاهش دهید. هر زمان که می‌توانید “بله” بگویید و زمانی که مطمئن نیستید، بگویید “شاید”. گاهی اوقات نیز می‌توانید یک “بله زمانمند” بگویید. برای مثال در پاسخ درخواست او به خوردن شیرینی بگویید:” بله، می‌توانی بعد از شام یک شیرینی خوشمزه هم بخوری! “
