آنچه باید کنکوری ها از رشته پزشکی بدانند

رشته پزشکی از رشته های برتر و جزو دو رشتۀ اول علوم تجربی محسوب می شود که برای قبول شدن آن در دانشگاه های برتر کشور نیاز به کسب رتبۀ پایین و بسته به دانشگاه بین زیر ۵۰ تا حدود زیر ۴۰۰ و حتی کمتر است. پزشکی یک دورۀ 7 سال و نیمه است که فارغ التحصیلان آن دکترای عمومی دریافت می کنند. پس از آن علاقه مندان می توانند در تخصص مورد علاقۀ خود ادامه تحصیل بدهند.

مدرسه آنلاین– رشتۀ پزشکی یکی از رشته‌های علوم تجربی است که در عرصه های بهداشت، پیشگیری و درمان به جامعه خدمات ارائه می دهد. در این مطلب سعی کردیم به توضیحاتی دربارۀ این رشته و شرایط کاری آن بپردازیم.

رشته  پزشکی
رشتۀ پزشکی از رشته های گروه علوم تجربی محسوب می شود که همه ساله بسیاری از دانش آموزان علوم تجربی با امید قبولی در این رشته با هم رقابت سختی دارند. رشته پزشکی دانشی است که هدف آن حفظ و ارتقاء سلامتی، درمان بیماری‌ ها و بازتوانی آسیب‌ دیدگان است. این اهداف با شناخت بیماری ها، تشخیص، درمان و پیشگیری از بروز آنها به انجام می رسد. پزشکی، یکی از چهار رشتۀ دکتری حرفه‌ای است که هفت سال و نیم درس دانشگاهی و ۲ سال طرح اجباری دارد که بدون آن ‌ پزشک نمی تواند مطب شخصی دایر کند.

رشته پزشکی به تربیت افرادی می پردازد که وظیفۀ شناخت بیماری ها، تشخیص، شیوه های مراقبت های بهداشتی شامل درمان و پیشگیری از بروز آن ها را برعهده دارند. علم پزشکی امروز بسیار گسترده شده است و علاوه بر بررسی درمان و شناخت بیماری ها، به تحقیق و بررسی درباره بیماری ها و عوامل بیماری زا نیز می پردازد.

پس از گذراندن دورۀ پزشکی عمومی، دانش آموختگان می‌توانند با شرکت در آزمون دستیاری پزشکی برای گرفتن تخصص اقدام کنند. تخصص های پزشکی عبارت است از: ارتوپدی، داخلی، اطفال، زنان و زایمان، جراحی،چوست، چشم، گوش و حلق و بینی و ….

پزشکی علاوه بر علاقه و عشق، صبوری، سخت کوشی، دقت بالا، روابط اجتماعی بالا با اقشار مختلف جامعه، دلسوزی، روحیۀ بالا، خستگی ناپذیری، با وجدان بودن و وظیفه شناسی و … می طلبد. مهم ترین ویژگی یک پزشک باید دلسوزی و تلاش برای درمان بیمار و به عبارت بهتر خدمت به مردم باشد. خوش اخلاقی و برخورد خوب، سطح علمی بالا و باسوادی، با تجربه بودن و مهارت و تبحر، ارائه توضیحات کامل درباره بیماری به بیمار و مراجعان، با حوصله گوش دادن به حرف های بیماران، وقت شناسی و منضبط بودن و … نیز لازمۀ پزشکی است. پزشکی پر است از درس‌های حفظی که بیشتر آن‌ها با شیمی و زیست مرتبط هست. اصطلاحات علمی و اسامی تخصصی بسیاری دارد که نیازمند داشتن مهارت کافی در زبان انگلیسی است.
 تحصیل در این رشته طولانی و طاقت فرساست. بنابراین داوطلبان این رشته باید قید تفریحات زیادی را بزنند. همچنین دانشجویان در طول تحصیل ممکن است با صحنه های دلخراش مرگ، خونریزی، سوختگی و شکستگی ها روبه رو شوند؛ بنابراین افرادی با روحیۀ بالا می طلبد که بتوانند با شرایط پراضطراب کنار بیایند.
 

دروس پزشکی
پزشکی عمومی شامل 4 دورۀ علوم پایه، فیزیوپاتولوژی، کارآموزی بالینی و کارورزی بالینی است.

علوم پایه
دوره علوم پایه پزشکی 5 ترم تحصیلی است که با اتمام آن و قبولی در امتحان جامع علوم پایه، دانشجویان مجاز به ورود به دورۀ بعدی (فیزیوپاتولوژی) می شوند.

دروس علوم پایه
دروس علوم پایه شامل: بیوشیمی، بافت شناسی، تشریح (نظری- عملی)، تشریح (آناتومی) (نظری ـ عملی)، فیزیولوژی (نظری ـ عملی)، ایمونولوژی (نظری)، اپیدمیولوژی، روانشناسی، جنین شناسی، تغذیه، ژنتیک، زبان تخصصی، آسیب شناسی عمومی، انگل شناسی و میکروب شناسی دوره می شود.

فیزیوپاتولوژی
این دوره شامل 31 واحد درسی است که دو ترم تحصیلی طول می کشد. حداکثر مدت مجاز، در مراحل اول و دوم (علوم پایه و فیزیوپاتولوژی) 5 سال است. در پایان این دو دوره دانشجویانی که همه واحد ها را با موفقیت بگذرانند، به دوره کارآموزی بالینی راه می یابند.

دروس فیزیوپاتولوژی
دروس فیزیوپاتولوژی عبارت است از: آسیب شناسی اختصاصی، فارماکولوژی، سیمیولوژی، دوره های فیزیوپاتولوژی ارگان ها.

دوره کارآموزی بالینی
دانشجویان پزشکی در این مرحله قادر هستند تا آموخته های خود را از دروس مختلف با یافته های بالینی از بیماران بستری در بیمارستان ها تطبیق داده و با بهره گیری مناسب از روش های تشخیص آزمایشگاهی، بیماری را تشخیص دهند و اقدامات مناسب درمانی را برای بیمار انجام دهند. این دوره شامل 97 واحد درسی است که در چهار بخش اصلی ارائه می شود و عمدتا مسائل رایج در پزشکی عمومی را شامل می شود که عبارتند از داخلی، جراحی، زنان و کودکان. در سایر بخش ها که بخش های فرعی محسوب می شود نیز بیماری های شایع در آن ها آموزش داده می شود. در پایان این دوره، دانشجویان قبل از ورود به دوره کارورزی در امتحانی به نام امتحان جامع کارورزی شرکت می کنند و پس از قبولی به دورۀ کارورزی وارد می شوند.

دروس کارآموزی بالینی
دروس کارآموزی بالینی شامل: بیماری های اعصاب، بیماری های عفونی، کارآموزی داخلی، بیماری های جراحی، بیماری های ارتوپدی، بیماری های عفونی، کارآموزی جراحی، تاریخ و اخلاق پزشکی، بیماری های کودکان، پزشکی قانونی و مسمومیت ها، فارماکولوژی بالینی، کارآموزی چشم، کارآموزی پوست، کارآموزی بهداشت، کارآموزی بخش کودکان، بهداشت، کارآموزی گوش و حلق و بینی، کارآموزی ارتوپدی. بیماری های زنان و زایمان، کارآموزی رادیولوژی، بیماری های روانی و کارآموزی روانپزشکی می شود.

دوره کارورزی بالینی
این دوره آخرین مرحله آموزش پزشکی است و آن را دوره انترنی نیز می گویند. این دوره 64 واحد درسی است و 18 ماه به طول می انجامد. در دوره کارورزی، دانشجویان مسئولیت معاینه بیماران و تشخیص و اقدامات درمانی را در بیمارستان بر عهده خواهند داشت و آموخته های خود را در دوره های قبل به طور عملی انجام خواهند داد تا آماده پذیرش شغل پزشکی در جامعه شوند و بتوانند به طور مستقل به درمان بیماران بپردازند. در پایان این دوره و قبل از فراغت از تحصیل، کارورزان باید درس پایان نامه را که 6 واحد درسی است، شروع کنند.

دروس کارورزی بالینی
دروس کارورزی بالینی عبارت است از: کارورزی بخش جراحی، کارورزی بخش چشم، کارورزی بخش سوانح و سوختگی، کارورزی بخش ارتوپدی، کارورزی بخش ارولوژی، کارورزی بخش اطفال، کارورزی بخش بهداشت، کارورزی بخش گوش و حلق و بینی، کارورزی بخش داخلی، کارورزی بخش زنان و زایمان، کارورزی بخش اورژانس، کارورزی بخش نفرولوژی، کارورزی بخش پوست و کارورزی بخش روانپزشکی.

رشتۀ پزشکی در کدام دانشگاه ها ارائه می شود؟
رشتۀ پزشکی در دانشگاه های سراسری، آزاد، ظرفیت مازاد و پردیس خودگردان به داوطلبان ارائه می شود.

ظرفیت پزشکی 6 هزار و 474 نفر در دورۀ روزانه و 1 هزار و 560 نفر در دوره شهریه‌پرداز است. گرچه قرار بود به دلیل کمبود پزشک و پیر شدن جمعیت کشور و در نتیجه افزایش نیاز به پزشکی، از سال 1401 تا 1405 هر سال ظرفیت رشته پزشکی به میزان 20 درصد افزایش یابد اما متاسفانه امسال این اتفاق نیفتاد و همچنان ظرفیت پزشکی در کشور پایین است.

درآمد و آیندۀ شغلی
گرچه دانشجویان پزشکی نزدیک به هشت سال دوران دانشجویی حقوقی ندارند و اگر بخواهند تحصیلات خود را در مقطع تخصص و فوق تخصص هم ادامه دهند این دوره به 12 تا 14 سال افزایش پیدا می کند اما پس از اتمام تحصیلات و گذراندن طرح می توانند درآمد خوبی داشته باشند. وضعیت شغلی رشتۀ پزشکی با توجه به کمبود پزشک در کشور مناسب است. گذشته از پایتخت و شهرهای بزرگ که غالب پزشکان تمایل دارند در آنجا کار کنند، بسیاری از شهرستان ها، روستاها و مناطق محروم با کمبود پزشک مواجه اند. از این رو در سراسر ایران به ویژه در مناطق محروم برای پزشکان کار وجود دارد. همچنین پزشکانی که بتوانند کارهای پژوهشی انجام دهند، بسیار انگشت شمار هستند و کشور ما به چنین افرادی نیاز دارد. پزشکان پس از اتمام دورۀ طرح می توانند در بیمارستان ها، درمانگاه ها، اورژانس ها و کليه مراکز درمانی در بخش های دولتی و خصوصی، ورزشگاه ها و … مشغول به کار شوند. همچنین می توانند برای خود مطب شخصی تأسیس کنند.