نکات نگارشی؛ فعل استفاده و استمداد
امروز فضای مجازی و بستر اینترنت به یکی از مراجع مهم برای دانش آموزان تبدیل شده است تا با مراجعه به آن پاسخ بسیاری از پرسش های خود را بیابند.
تحریریه مدرسه آنلاین تلاش می کند تا در این بخش اطلاعات به روز و مستندی را پیرامون موضوعات درسی تهیه و در اختیار کاربران فضای مجازی قرار دهد.
با توجه به اهمیت نگارش و ویرایش در انتقال میراث علمی و فرهنگی کشور و حفاظت از آن در این بخش بنا داریم تا نکاتی دربارۀ درست نویسی با هم بخوانیم. در اینجا دربارۀ فعل «استفاده کردن» و «استمداد کردن» نکاتی را می آوریم.
استفاده این کلمه با فعل کردن به کار می رود و نه بردن. مثلا به جای این جمله که در نوشته ی یکی از ادبا آمده است: «من از توضیحات ایشان استفاده بردم»، باید گفت: «من از توضیحات ایشان استفاده کردم.» اما فعل بردن را می توان در اصطلاحات زیر که به همان معنای «استفاده کردن» است، به کار برد: فایده بردن، سود بردن، بهره بردن.
استمداد این کلمه را با فعل کردن باید به کار برد و نه طلبیدن. زیرا استمداد خود به معنای «مدد طلبیدن» است و بنابراین «استمداد طلبیدن» حشو قبیح است. فی المثل به جای «در این کار از او استمداد طلبید» باید گفت: «در این کار از او استمداد کرد»؛
چون صبا افتان و خیزان می روم تا کوی دوست وز رفیقان ره استمداد همّت می کنم (حافظ)
منبع: غلط ننویسم، اثر ابوالحسن نجفی
