مشاعره با حرف کاف

مُشاعره به معنی مسابقه شعرخوانی از بر گفته می شود. مشاعره بدین صورت است که هر یک از افراد بیتی از حفظ می‌خواند و نفر بعدی باید با آخرین حرف آن بیت، بیت خود را آغاز کند.

مشاعره علاوه بر سرگرمی، در تقویت حافظه و پرورش ذوق ادبی نیز تأثیر فوق العاده ای دارد. حفظ کردن اشعار و تفکیک آنها بر اساس حروف الفبای آغاز ابیات، شما را آمادۀ مشاعره و لذت بردن از آن می کند.

ما بر آن هستیم که در مدرسه آنلاین، به ترتیب حروف الفبا، ابیاتی را برای شما بیاوریم. امروز به سراغ بیست و پنجمین حرف فارسی یعنی «کاف» می رویم و چند بیتی با این حرف به عنوان نمونه برای مشاعره می آوریم.

شروع بیت با حرف «کاف»

کس چون تو طریق پاکبازی نگرفت    با زخم نشان سرفرازی نگرفت

زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت حیثیت مرگ را به بازی نگرفت(سید حسن حسینی)

کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز                 تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان(حافظ)

کلید گنج سعادت قبول اهل دل است                  مباد کس که درین نکته شک و ریب کند(حافظ)

کنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رود مهرش        ولی آهسته می گویم الهی بی اثر باشد(حافظ)

کهن جامۀ خویش پیراستن                             به از جامۀ عاریت خواستن(سعدی)

کسی را مرد عاقل دوست خواند                        که او در نیک بد با دوست ماند(سعدی)

کسی نیک بیند به هر دو سرای                        که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی)

کسانی که بد را پسندیده اند                            ندانم ز نیکی چه بد دیده اند(سعدی)

کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست              چرا به دانۀ انسانیت این گمان باشد(مولوی)

کار پاکان را قیاس از خود مگیر                        گر چه ماند در نبشتن شیر شیر(مولوی)

کرد روزی که قضا شادی و غم را قسمت              چشم خونبار  ز ما شد، لب خندان از تو(حزین لاهیجانی)

کاش می دیدی به چشم عاشقان رخسار خویش   تا دریغ از چشم خود می داشتی دیدار خویش(صائب تبریزی)

کار با جذبۀ عشق است عزیزان ور نه                  بوی پیراهن یوسف گرهی بر باد است(صائب تبریزی)