برخورد الله بختکی آموزش و پرورش با درس تربیت بدنی

در دوسالی که از دوران شیوع ویروس کرونا در کشور گذشت، همواره یکی از دغدغه های مهم والدین و نیز دانش آموزان موضوع تحرک، ورزش و بازی و در نتیجه حفظ سلامتی بود؛ مسئله بسیار مهمی که چندان به آن توجه نشد و به همین دلیل گرفتاری های فراوانی برای دانش آموزان و خانواده هایشان رقم خورد.

مدرسه آنلاین- از جمله آسیب های خطرناکی که آموزش آنلاین و حضور مداوم دانش آموزان در خانه رقم زده است، مسئله اضافه وزن و نیز عدم تحرک کافی بوده است که جدا از بحث اضافه وزن می تواند انواع بیماری های جسمانی را بر بدن دانش آموزان تحمیل کند.

جدا از این مهم موضوع شناسایی و پرورش استعدادهای ورزشی نیز در این بازه زمانی مسئله مهمی است که به نظر می رسد در این ایام چندان به آن توجه نشده است.

مجید کوهستانی، کارشناس و فعال رسانه ای در حوزه ورزش در همین باره در گفت و گوی اختصاصی با «مدرسه آنلاین»، گفت: من در این دو سالی که کرونا در کشور شیوع پیدا کرده است و کلاس دانش آموزان حضوری شده است، مشاهده نکرده ام که آموزش و پرورش ایران در حوزه تربیت بدنی برنامه مدون و کارشناسی شده ای را تدوین کرده باشد و آنچه که از شواهد و قرائن بر می آید این است که هر معلم ورزش برای خودش یک دکترینی را دارد پیاده می کند و نظارت دقیقی هم بر ورزش دانش آموزان ندارد.

این کارشناس مسائل ورزشی در ادامه افزود: بعد از دو سال گذشت زمان از شیوع کرونا ما شاهد یک برنامه مشخص در حوزه تربیت بدنی و سلامت دانش آموزان نیستیم.

وی افزود: من به شخصه دو فرزند دارم که یکی از آنها دانش آموز است و دیگری هنوز به سن مدرسه نرسیده ولی حتماً مصمم هستم که هفته ای دو بار فرزندانم را به محیط باز ببرم تا جست و خیز کنند و کمی از معضلات مرتبط با سلامتشان کم شود.

کوهستانی در ادامه سخنانش گفت: آنچیزی که معلم ورزش ها در کلاس های آنلاین انجام می دهند زیاد کارساز نیست و آنلاین است. در این کلاس ها معلم حرکاتی را به صورت تصویری انجام می دهد که بچه ها باید تکرار بکند و چون معلم نظارت آنچنانی بر دانش آموزان ندارد، تضمینی هم بر اجرای این فعالیت ها وجود ندارد.

این کارشناس مسائل ورزشی همچنین اضافه کرد: همه این ها در حالی است که اکثر فضاهای مسکونی امروزی ما اساساً مناسب جست و خیر نیستند و مشکلاتی مثل اعتراض همسایه ها،  کوچک بودن خانه ها و… دارند که اجازه تحرک را از دانش آموزان می گیرد.

وی در ادامه گفت: به نظر من خانواده ها نیاز است جدا از برنامه های بی اثر و خنثی آموزش و پرورش حتماً برنامه برای بیرون بردن بچه ها داشته باشند و همین طور در صورت امکان ابزار بازی برای بچه ها در خانه داشته باشند.

این فعال رسانه همچنین تصریح کرد: ارزیابی کلی من این است که دستورالعمل علمی و تخصصی از مراکز آموزشی و وزارت آموزش و پرورش در این باره وجود ندارد. چرا که اگر چنین چیزی وجود داشت لازم بود مدارسی که فضای آموزشی مناسبی دارند برنامه ریزی کنند حداقل هفته ای یک یا دو بار دانش آموزان را با رعایت فاصله گذاری های اجتماعی و گروه بندی در حیاط های مدارس فرابخوانند و نسبت به تحرک بدنی و ورزش آنها اقدام کنند.

این کارشناس در بخش پایانی سخنانش نیز با تأکید بر اینکه البته بسیاری از مدارس جدا از نبود برنامه حتی از فضای مناسب ورزشی هم ندارند، تأکید کرد: به نظر من حفظ و تضمین سلامت دانش آموزان در ابعاد مختلف باید یکی از اولویت های نظام آموزشی کشور باشد که متأسفانه اکنون این مهم در اولویت های کاری مدیران مربوطه دیده نمی شود.  .