1038 دلار؛ سهم سالانه هر ایرانی از یارانه پنهان انرژی
پرداخت یارانه انرژی به شهروندان یکی از وظایف اجتناب ناپذیر دولت هایی است که به تأمین رفاه شهروندان کشورشان می اندیشند و تلاش می کنند تا انرژی را ارزان تر از قیمت نهایی آن در اختیار شهروندان قرار دهند.
مدرسه آنلاین- به رغم اینکه بسیاری از کشورهای جهان پرداخت یارانه انرژی را در دستور کار خود قرار داده اند، اما بررسی ها نشان می دهد که میزان پرداخت یارانه انرژی در میان کشورهای مختلف یکسان نیست و رقم های متفاوتی را شامل می شود.
به طور مثال در کشور روسیه و در سال 2019، دولت این کشور 24 میلیارد دلار یارانه انرژی به شهروندان خود داده است که 1.5 درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را شامل می شود.
همچنین دولت چین نیز در همین سال به مردم کشورش 30 میلیارد دلار یارانه انرژی پرداخت کرده است که تنها 2 دهم درصد از تولید ناخالص داخلی کشور چین را شامل می شود.
کشورهای دیگر نظیر هند، عربستان سعودی، مصر و عراق نیز در سال 2019 میلادی به ترتیب 22، 29، 16 و 7 میلیارد دلار از درآمدهای سالانه خود را صرف پرداخت یارانه انرژی به شهروندانشان کرده اند.
در نمونه های دیگر از کشورهایی که یارانه انرژی به شهروندان خود می دهند، می توان به الجزایر در قاره آفریقا و ونزوئلا در آمریکای لاتین اشاره کرد که هر کدام سالانه چیزی حدود 13 میلیارد دلار از درآمدهای ناخالص داخلی خود را صرف اعطای یارانه انرژی به شهروندانشان می کنند با این تفاوت که این رقم در الجزایر 7.6 درصد از تولید ناخالص و در کشور ونزوئلا 16.7 درصد از تولید ناخالص داخلی را شامل می شود.
همه اطلاعات بالا و توضیحاتی که در مورد آمار و ارقام یارانه انرژی در برخی کشورها ذکر شد، در حالی است که بررسی ها نشان می دهد رقم یارانه انرژی پرداختی در ایران به مراتب از کشورهای ذکر شده بالاتر است.
توضیح اینکه بر اساس اطلاعات رسمی، در ایران و در سال 2019 چیزی حدود 86 میلیارد دلار یارانه انرژی پرداخت شده است که 19 درصد از تولید ناخالص داخلی و 27 درصد از کل یارانه انرژی جهان را شامل می شود و این یعنی ایران در پرداخت یارانه انرژی در جهان رتبه اول را دارا می باشد.
جالب اینکه سرانه مصرف انرژی در ایران در سال مورد اشاره چیزی حدود 1300 دلار بوده است که مصرف کنندگان تنها یک سوم آن را پرداخت کرده اند و دولت نیز مابقی آن یعنی 1038 دلار را در قالب یارانه پنهان پرداخت کرده است.
همه موارد اشاره در حالی است که این یارانه پرداختی به فراخور میزان مصرف متفاوت شهروندان به صورت کاملاٌ نابرابر میان شهروندان ایرانی توزیع شده است و این یعنی آن دسته از افرادی که مصرف انرژی بیشتری داشته اند، طبیعتاً یارانه بیشتری نیز دریافت کرده اند.
واقعیتی عجیب که به نظر ضرورت دارد نسبت به سیاست های اجرایی آن اصلاحاتی هرچند اندک در دستور کار مسولان ذی ربط قرار بگیرد.
