چرا برخی کودکان به آلت تناسلی خود دست می زنند؟

برخی از کودکان عادت دارند که آلت تناسلی خود را لمس کنند و این موضوع گاهی تبدیل به مساله‌ای جدی برای پدر و مادرها می شود.

مدرسه آنلاین- کشف آلت تناسلی توسط کودک و دستکاری آن درست به مانند کشف دست و پا است، و لمس آلت تناسلی توسط کودک به معنای خودارضایی در او نیست و در حد معمول امری طبیعی است.

طبق مطالعه‌ای که به تازگی توسط مجله روانشناسی و روانپزشکی کودک منتشر شده است صرف نظر از اختلالات پزشکی که البته نرخ شیوع پایینی دارند، این رفتار طبیعی است و در بیش از ۹۰ درصد موارد نیازی به نگرانی والدین نخواهد بود. البته خوب است یادمان باشد واکنش‌های شدید والدین نسبت به چنین رفتاری مانند برخورد با کودک و سرزنش او، منجر به تشدید هرچه بیشتر آن خواهد شد.

تا چه زمانی ای کار طبیعی است؟

بسیاری از کودکان در سنین 3 تا 6 سالگی از روی عادت با آلت تناسلی خود بازی می کنند و این امر در کودکان شایع و در عین حال طبیعی است. این عادت بعد از 6 سالگی در کودک از بین می رود و اگر بسیار تکرار شونده و زمان بر و افراطی نباشد نابهنجار تلقی نمی شود و به مثابه خود ارضایی در کودکان نیست، بنابراین والدین با آرامش و بدون ایجاد حساسیت در کودک، ابتدا دست زدن کودک به آلت تناسلی خود را نادیده بگیرند، اگر مکررا این رفتار تکرار شد به او تذکر دهند که دیگر این کار را انجام ندهد.

تفاوت لمس آلت تناسلی در کودکان سنین مختلف

کودکان سنین مختلف، به شکل‌های متفاوتی اندام تناسلی خود را لمس می‌کنند. در طول یک سال اول زندگی، کودکان با مالیدن ران‌ها به یکدیگر، خوابیدن به پشت و حرکت به جلو و عقب، اندام تناسلی خود را تحریک می‌کنند.

در سنین ۱ تا ۴ سالگی، کودکان ممکن است به‌طور خصوصی یا در جمع، به اندام تناسلی خود دست بزنند. آن‌ها از روی کنجکاوی، اندام جنسی خود را به کودکان دیگر نشان می‌دهند و از آن‌ها نیز می‌خواهند که اندام جنسی خود را به وی نشان دهند. این سنین معمولاً زمانی است که کودکان متوجه تفاوت اندام جنسی در مردان و زنان می‌شوند. لمس اندام تناسلی در سن ۵ سالگی به اوج خودش می‌رسد و پس‌ازآن تا رسیدن فرد به بلوغ و نوجوانی، خاموش می‌شود.

علت دست زدن کودک به آلت تناسلی

دست زدن کودک به آلت تناسلی دلایل بسیاری می‌ تواند داشته باشد که از جمله آن ها می‌ توان به استرس و اضطراب در کودکان، کنترل والدین، جلب توجه کودک، تکرار تجربه لذت بخش، ابراز ناراحتی و درد در ناحیه تناسلی، حساسیت، عفونت و یا مشکلات پزشکی دیگر اشاره کرد. در ادامه برخی از این موارد بررسی می شود.

انگل یا عفونت ادراری

گاهی اوقات این رفتار، ممکن است، نشان دهنده نوعی انگل یا عفونت ادراری یا یک مشکل پزشکی دیگر باشد که نیاز به بررسی توسط پزشک دارد.

اوتیسم

از طرفی دیگر به عقیده روانشناسان دانشگاه پرینستون و بر مبنای شمار زیادی از مطالعات مرتبط دیگر، بازی کودک با آلت تناسلی خصوصاً در پسر بچه ها می‌تواند نشانه اولیه‌ای از ابتلا به اوتیسم باشد. اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی محسوب می‌شود و مشخصه آن رفتارهای ارتباطی و کلامی غیر طبیعی است. از این رو توصیه می‌شود که والدین پیش از هرگونه اقدامی، گزینه درگیری با اوتیسم را به کمک یک پزشک متخصص رد و یا تایید کنند.

بیماری‌های پوستی و عفونت‌های قارچی

بر اساس گزارشی از آکادمی پزشکی اطفال آمریکا، انواعی از بیماری‌های پوستی و عفونت‌های قارچی هم می‌توانند منجر به لمس دائمی آلت تناسلی توسط کودک شوند. این موارد ممکن است باعث بروز علائمی مانند خون ریزی، پوسته‌ریزی، درد، مشکلات مرتبط با ادرار کردن، قرمزی موضعی و یا تورم شوند.

با کودکی که به آلت تناسلی خود دست می زند چه کار کنیم؟

نکته‌ای که اهمیت بسیار زیادی دارد این است که وقتی کودک آلت تناسلی خود را لمس می کند، اصلا نباید برخورد بازدارنده داشته باشیم و به کودک نگوییم که حق ندارد چنین رفتاری داشته باشد. چون وقتی کودک این کار را انجام می‌دهد احساس خوب و خوشایندی را تجربه می‌کند اما وقتی ما برخورد بازدارنده‌ای داشته باشیم به او احساس گناه می‌دهیم. نتیجه توام شدن این احساس خوب و احساس گناه این است که کودک در بزرگسالی دچار مشکلات زیادی شود. پس باید چه کار کرد؟ در ادامه راه حل هایی برای این موضوع ارائه می شود.

روش حواس‌پرتی غیرمستقیم در محیط‌های عمومی

اگر فرزندتان در محیط‌های عمومی نیز به لمس آلت تناسلی خود ادامه می‌دهد، باید به عنوان والدین وی کنترل بسیار بیشتری بر واکنش های رفتاری خود داشته باشید. با استناد به یافته‌های پژوهشی که از طریق دانشگاه ایالتی میشیگان به انجام رسیده است، والدین در این شرایط نباید به هیچ عنوان توجه زیادی را روی مشکل خود متمرکز کنند. در عوض توصیه می‌شود که از روش حواس‌پرتی غیرمستقیم استفاده شود و از فرزندتان بخواهید که با دستان خود کار دیگری انجام دهد.

برای مثال بدون آن‌که اطرافیان و حتی کودک متوجه شوند، به او بگویید که با اسباب‌بازی خود بازی کند یا کیسه خرید را به دست بگیرد.

گفت‌وگوی دوستانه و تعیین قوانین خانواده

در پژوهش منتشر شده به وسیله انتشارات جان وایلی و پسران می‌خوانیم که گفت‌وگوی دوستانه با کودک، هرچند هم سن پایینی داشته باشد مؤثر خواهد بود. والدین اغلب تصور می‌کنند که با توجه به سن و سال کم فرزندشان، قادر به حل این مشکل از مسیر صحبت نیستند و باید حتما از روش‌های درمانی یا متدهای سخت ‌گیرانه استفاده کنند.

این در حالی است که تاثیر عملی گفت و گو درمانی و در عین حال تعیین چهارچوب قوانین خانواده در خصوص مسائل مذکور مورد تایید روانشناسان مختلف از سراسر دنیا قرار گرفته است. طبق مقاله چاپ شده توسط انتشارات دانشگاه کمبریج، والدین باید در محیطی آرام و به دور از حضور سایر افراد قوانین مدنظر خود را برای کودک شفاف سازی کنند. به سادگی توضیح دهید که دقیقا چه انتظاراتی از آنها دارید و عواقب بی توجهی به قوانین چیست.

کنترل محتوای کتب، بازی‌ها و رسانه‌های قابل دسترسی

در بسیاری از موارد این دسته از عادات ناخوشایند تنها حاصل سوء‌برداشت کودک از محتوایی هستند که در معرض آن قرارگرفته‌است. با توجه به پژوهشی که به وسیله کتابخانه دیجیتال جی استور در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است، والدین باید سیستم‌های رتبه‌بندی بازی‌های ویدئویی، فیلم‌ها، کارتون‌ها و دیگر محتواهای تلویزیونی را بشناسند و مواجهه فرزند خود با آنها را کنترل کنند.

واکنش درست

بهتر است به‌جای نشان دادن واکنش تند، به کودک آموزش دهید که هرگونه وارسی و دست زدن به اندام تناسلی می‌باید در خفا صورت بگیرد. ضمنا برای جلوگیری از عادی شدن یا گسترش یافتن این وضعیت بهتر است به کودک آموزش دهید که بدن او، حریم خصوصی وی است و نباید کسی آن‌ها ببیند.