نیت کن و فالت رو بخون؛ مقام امن و می بیغش و رفیق شفیق

همۀ ما ایرانیان همواره در طول تاریخ به ادبیات و به‌خصوص شعر علاقه‌مند بوده‌ایم و البته بسیاری از ما خود اهل ذوقیم و دستی بر آتش شعر و ادبیات داریم. شعر همیشه بر نثر پیشی داشته و اقبال عمومی به آن بیشتر بوده است. در این میان حافظ برای ما جایگاه ویژه‌تری دارد.

مدرسه آنلاین– ما در اینجا قصد کرده‌ایم هر از گاهی غزلی از خواجۀ شیراز به دیدۀ پرمهر شما تقدیم کنیم.

فیلم کتک زدن معلم در کلاس توسط دانش آموز بی تربیت

غزل‌های روح‌نواز حافظ همدم لحظه‌های تنهایی، همنشین اوقات دلتنگی و مجلس‌آرای شب‌های چلۀ ماست. با آن فال می‌گیریم و بهگفته‌ها و نصایح شاعر شیراز دل می‌سپریم و به لسان غیبش ایمان داریم. حافظ از آن شاعرانی است که نه تنها خواص و متخصصان ادبیات زیبایی‌ها و لطافت‌های ادبی شعرش را درمی‌یابند و مورد پژوهش قرار می‌دهند و شاعران از شعرش حظی وافر می‌برند و برای جلایِ روح و پرورش طبع آن را از دست نمی‌نهند بلکه عموم مردم از هر رشته و حرفه‌ای که باشند آن را دوست دارند و با غزل‌هایش زندگی می‌کنند و گره از پیشانی می‌گشایند. حافظ به قول استاد بهاءالدین خرمشاهی نه تنها حافظ ذهن و زبان ماست بلکه حافظۀ ماست. حافظ حافظۀ ایرانی است.

تفألی به حافظ زدیم و این غزل زیبا آمد:

1- مقامِ امن و مِیِ بی‌غَش و رَفیقِ شَفیق

گَرَت مُدام مُیَسَّر شود زِهی توفیق

2- جهان و کارِ جهان جمله هیچ بَر هیچ است

هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق

3- دریغ و دَرد که تا این زمان ندانستم

که کیمیایِ سعادت، رَفیق بود رَفیق

4- به مَأمَنی رو و فرصت شِمُر غنیمتِ وقت

که در کمینگهِ عُمرَند، قاطِعانِ طَریق

5- بیا که توبه ز لَعلِ نگار و خندهٔ جام

حکایتیست که عقلش نمی‌کُنَد تَصدیق

6- اگر چه مویِ میانَت به چُون مَنی نَرِسَد

خوش است خاطرم از فکرِ این خیالِ دَقیق

7- حلاوتی که تو را در چَهِ زَنَخدان است

به کُنهِ آن نَرِسَد صد هزار فکرِ عمیق

8- اگر به رنگِ عقیقی شد اشکِ من، چه عجب؟

که مُهرِ خاتَمِ لَعلِ تو هست همچو عقیق

9- به خنده گفت که حافظ غلامِ طبعِ توام

ببین که تا به چه حَدَّم همی‌کُنَد تَحمیق

معنی فال:

شما که دارای دوستان خوب و رفاه و آسایش نسبی هستید باید شکرگزار باشید، چون این چیزها نعمت‌های خداست و  اگر برای شما مقدّر است پس بهتر از این اگر نشد باز تقدیر چنین خواسته است. باید تلاش کنی و از کوشش دست بر نداری و بدانی که دنیا و تمام زرق و برق آن به یک تار موی دوست خوب نمی‌ارزد.