تفألی به دیوان حافظ؛ می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان 

می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان                 هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان

مه جلوه می‌نماید بر سبز خنگ گردون                تا او به سر درآید بر رخش پا بگردان

یغمای عقل و دین را بیرون خرام سرمست          در سر کلاه بشکن در بر قبا بگردان

مرغول را برافشان یعنی به رغم سنبل                 گرد چمن بخوری همچون صبا بگردان

ای نور چشم مستان در عین انتظارم              چنگ حزین و جامی بنواز یا بگردان

دوران همی‌نویسد بر عارضش خطی خوش      یا رب نوشته بد از یار ما بگردان

حافظ ز خوبرویان بختت جز این قدر نیست     گر نیستت رضایی حکم قضا بگردان

معنای لغات، عبارات و ابیات دشوار:

خنگ: اسب؛ سبز خنگ گردون: اسب سبز آسمان یا آسمان سبز

به سر درآید: با سر به زمین بخورد.

رخش: اسب رستم، و مطلق اسب.

  تا او به سر درآید بر رخش پا بگردان: برای اینکه (ماه) با سر به زمین بخورد بر رخش سوار شو.

یغمای عقل و دین را بیرون خرام سرمست…: برای غارت عقل و دین سرمست بیرون بیا؛ کلاه در سر بشکن و قبا در تن بگردان.

کلاه شکستن: رسم شیکوشی و ناز و تفاخر بوده.

قبا گرداندن: از حالات دلبری بوده است.

مرغول: موی یچیده.، پیچ و تاب موی مجعد.

به رغم: به مخالفت، برای ضدیت.

بخور: هر مادۀ خوشبویی که در آتش بریزند و بوی خوش دهد.

عین انتظار: انتظار واقعی. از آنجایی که یکی از معانی عین چشم است، به چشم انتظار بودن نیز ایهام دارد.