زیگورات دوراونتاش که بیشتر با نام چُغازَنبیل شناخته میشود، نیایشگاهی باستانی است که حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد در تمدن ایلام ساخته شد.
مدرسه آنلاین– این زیگورات، بنای مرکزی محوطه باستانی بهجای مانده از مجموعهٔ ایلامی دوراونتاش است که نزدیک شوش در استان خوزستان قرار گرفته. چغازنبیل در سال ۱۹۷۹ میلادی به عنوان اولین اثر تاریخی از ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت و معماری منحصر به فرد آن، در کنار زیگوراتهای کشف شده در میان رودان، برای باستانشناسان و علاقهمندان به تاریخ و میراث فرهنگی جهانی شناخته شدهاست.
تا پیش از کشف زیگوراتهای کُنار صَندَل و تپه سیَلْک، چغازنبیل تنها نمونهٔ یافت شده از این نوع بنا در ایران بود. خاورشناسان چغازنبیل را کهنترین ساختمان مذهبی شناخته شده در ایران میدانند.
موقعیت جغرافیایی چغازنبیل
معبد چغازنبیل در جنوب غربی ایران، در شهرستان شوشِ استان خوزستان، و در نزدیکی منطقه باستانی هفتتپه واقع شدهاست. این سازه در ۳۵ کیلومتری غرب شهر باستانی شوشتر و ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش قرار دارد و به دلیل واقع شدن در غرب رودخانه دز (مرز این دو شهرستان) جزء شهرستان شوش محسوب میشود. دوراونتاش از راهی انحرافی در جاده شوش به اهواز، و همچنین از جاده شوشتر به هفت تپه (جاده کشت و صنعت کارون) قابل دسترسی است.