مشاعره با حرف «پ»

مُشاعره به معنی مسابقه شعرخوانی از بر گفته می شود. مشاعره بدین صورت است که هر یک از افراد بیتی از حفظ می‌خواند و نفر بعدی باید با آخرین حرف آن بیت، بیت خود را آغاز کند.

مشاعره علاوه بر سرگرمی، در تقویت حافظه و پرورش ذوق ادبی نیز تأثیر فوق العاده ای دارد. حفظ کردن اشعار و تفکیک آنها بر اساس حروف الفبای آغاز ابیات، شما را آمادۀ مشاعره و لذت بردن از آن می کند.

ما بر آن هستیم که در مدرسه آنلاین، به ترتیب حروف الفبا، ابیاتی را برای شما بیاوریم. امروز به سراغ سومین حرف فارسی یعنی «پ» می رویم و چند بیتی با این حرف به عنوان نمونه می آوریم.

شروع بیت با حرف «پ»

پرتو عمر چراغی ست که در بزم وجود          به نسیم مژه بر هم زدنی، خاموش است (سایر مشهدی)

پدرم گفت و چه خوش گفت که در مکتب عشق       هر کسی لایق آن نیست که بردار شود(شالبافان)

پرخاش که از هر دهنی تلخ چو زهر است       چون از لب شیرین تو افتاد شکر شد (ابوالحسن ورزی)

پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل        شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من (پروین اعتصامی)

پروانه صفت دیده به او دوخته بودم        وقتی که خبر دار شدم سوخته بودم(عاشق اصفهانی)

پروانه به یک سوختن آزاد شد از شمع       بیچاره دل ماست که در سوز و گدازست(وصال شیرازی)

پرواز من به بال و پر توست، زینهار        مشکن مرا که میشکنی بال خویش را (صائب شیرازی)

پیوستگی به حق ز دو عالم بریدن است         دیدار دوست، هستی خود را ندیدن است(بیدل دهلوی)

پیری به رخ ما خط از آن روی کشیده است        تا خوانی از این خط که ز دنیا چه کشیدم(امیری فیروزکوهی)