چطور اخبار ناگوار را به فرزندانمان بگوییم که آسیب نبینند؟
دنیای امروز دنیای رسانه و اخبار است و اخبار نیز غالباً خبرهای ناگوار و بد را بازتاب می‌دهد. در این میان فرزندان خواه ناخواه در جریان خبرهای پرالتهاب و دلخراش قرار می‌گیرند.
مدرسه آنلاین – این روز‌ها بچه‌ها از گروه همسالان و یا هر گوشه و کنار دیگری در معرض اخبار و حتی بمباران خبری قرار می‌گیرند. بنابراین شاید بهتر باشد که مدیریت اطلاعات فرزندان را والدین برعهده بگیرند چرا که پدر و مادر بیش از هر فرد دیگری از میزان درک و آستانه تحمل فرزندان آگاه هستند.
صداقت آمیز و کوتاه جواب دهید
بعد از درک مقدار دانستنی‌های کودک، با توجه به سن و سطح درک او درمورد این نگرانی ها با او حرف بزنید. یک کودک کم سن و سال می خواهد بداند در دنیا چه می گذرد و هر چه آسان تر مشکل را درک کند، آسان تر می تواند با آن روبرو شود. به کودک همه اطلاعات را ندهید؛ تنها فرق میان حقیقت و خیال را برای او شرح دهید. حقیقت را بگویید، ولی نیاز نیست همه چیز را با جزئیات شرح دهید. لازم است آرام باشید و حس امنیت کنید.
احساس امنیت و کنترل اوضاع مهم است
به کودک کمک کنید حس کند همه چیز در کنترل است. برای این کار کودکان را به حرف زدن ترغیب کنید. چنانچه کودک از رخداد یا اتفاقی ترسیده است؛ در مورد آن سؤال کنید. حتی در مواردی که اتفاق از کنترل خارج باشد (مثل حواث تروریستی یا مصیبت های طبیعی) حرف زدن کمک می‌کند تا ترس‌های خود را با شما در میان بگذارند.
به کودکان خود یاد بدهید که آماده باشند
به کودکان خود یاد بدهید که آماده باشند، نه اینکه بترسند. به طور مثال چنانچه اخبار در مورد حادثه تروریستی یا تیراندازی در مدارس است، در مورد امنیت و شیوه‌های محافظت مدارس از دانش‌آموزان حرف بزنید. چنانچه خبر در مورد یک بلای طبیعی است یک برنامه خانوادگی برای کارهایی که در صورت انجام حادثه باید انجام دهید تنظیم کنید. چنانچه یک بیماری در حال زیاد شدن است؛ در مورد روش‌های مراقبت از خود و دیگران حرف بزنید.
به کودک بگویید چه احساسی دارید
کودکان از رفتار بزرگترها پیروی می کنند. حرف بزنید تا بدانند شما نیز ناراحت و عصبانی هستید و برنامه ای برای مقابله با این عصبانیت دارید. این نگرانی را با صحبت کردن، راه رفتن، تنفس آگاهانه، گرفتن دوش آب گرم و دیگر فعالیت ها را رفع کنید تا کودک یاد بگیرد در این وضعیت خود را آرام کند. کودک خود را مطمئن که در چنین اتفاقاتی با او هستید. حمایت همیشگی شما سبب می شود که او حس آرامش کند.
آرام باشید
اگر آرام باشید، ممکن است فرزندتان به سرعت رویداد پیش‌آمده را فراموش کند. اما اگر ناراحت باشید، احتمالاً فرزندتان نیز احساس ناراحتی خواهد کرد، حتی اگر دلیل آن را نداند. اگر بزرگسالان اطرافش به شکلی متفاوت رفتار کنند، مهم است که برای اطمینان خاطر دادن به او و دادن توضیحاتی متناسب با سن کودک آمادگی داشته باشید.
راستگو ولی منطقی باشید
صادق باشید، اما جواب خود را با سن فرزندتان مطابقت دهید. این میتواند وسوسه‌انگیز باشد که ترس‌های فرزندتان را با دروغ گفتن برطرف کنید اما بهتر است حقیقت را به شکلی متناسب با سنش بیان کنید. برای مثال، اگر کودک خردسال شما سؤال کند که آیا همان واقعه‌ٔ خشونت‌بار ممکن است در محل زندگی شما اتفاق بیفتد، می‌توانید بگویید: «فکر نمی‌کنم اینجا اتفاق بیفته.» و مجدداً تأکید کنید که هر روز افراد زیادی به حفظ امنیت او کمک می‌کنند. اما در مقابل یک دانش‌آموز دبستانی می‌توانید صادق باشید و بگویید که میتواند در منطقهٔ شما اتفاق بیفتد، اما تأکید کنید که چقدر احتمالش کم است و کمک کنید تا آن واقعه را با دیدی واقع‌بینانه و در مقیاسی کلی ببیند، یعنی بگویید: «این نوع حوادث زیاد اتفاق نمی‌افته، برای همینه که وقتی اتفاق می‌افته تبدیل به خبر می‌شه.» باز هم به اقدامات ایمنی مانند درهای قفل‌شده یا دوربین‌های امنیتی در مدرسه اشاره کنید یا اگر فرزندتان مثلاً بپرسد: «بابا چرا گریه می‌کنی؟» صادقانه جواب دهید: «من ناراحتم، چون بعضی آدم‌ها خیلی آسیب دیدن.»
اجازه دهید حس ترس را بشناسد
بگذارید فرزندتان بداند که داشتن احساساتی متفاوت، مانند ترس هم طبیعی است. او را تشویق کنید که به شما بگوید چه احساسی دارد. می‌توانید با گفتن اینکه شما از آنچه اتفاق افتاده است احساس ناراحتی می‌کنید به او یک الگو بدهید. استفاده از کارهای هنری، مثل کاردستی یا نقش بازی کردن میتواند برای بچه‌ها راهی مناسب برای بیان احساساتی باشد که بیان آنها به شکل کلمات برایشان دشوار است.
ایجاد حلقه های ارتباطی با همسالان
تا جایی که می توانیم امکان دیدار و بازی با همسالان را برای بچه ها فراهم کنیم و اجازه بدیم که از دنیای بزرگتر ها فاصله بگیرند. این فضا اگر با خانواده هایی شکل بگیرد که فرزندانشان در جریان اخبار نیستند خیلی بهتر است و میتواند محل امنی برای گذراندن زمان بازی بچه ها باشد.
به کودکتان دلگرمی بدهید
کودک خود را در آغوش بگیرید، بازی مورد علاقه‌اش را با هم انجام دهید یا کتابی را که حس خوبی به او می‌دهد در تخت با هم بخوانید.
