مشاعره با حرف میم

مُشاعره به معنی مسابقه شعرخوانی از بر گفته می شود. مشاعره بدین صورت است که هر یک از افراد بیتی از حفظ می‌خواند و نفر بعدی باید با آخرین حرف آن بیت، بیت خود را آغاز کند.

مشاعره علاوه بر سرگرمی، در تقویت حافظه و پرورش ذوق ادبی نیز تأثیر فوق العاده ای دارد. حفظ کردن اشعار و تفکیک آنها بر اساس حروف الفبای آغاز ابیات، شما را آمادۀ مشاعره و لذت بردن از آن می کند.

ما بر آن هستیم که در مدرسه آنلاین، به ترتیب حروف الفبا، ابیاتی را برای شما بیاوریم. امروز به سراغ بیست و هشتمین حرف فارسی یعنی «میم» می رویم و چند بیتی با این حرف به عنوان نمونه برای مشاعره می آوریم.

شروع بیت با حرف «میم»

منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن                   منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن(حافظ)

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش                هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت(حافظ)

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو                     یادم از کشته ی خویش آمد و هنگام درو(حافظ)

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم             همراز عشق و همنفس جام باده ایم(حافظ)

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم              حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم(سعدی)

مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما                      به تمنای تو در حسرت رستا خیزیم(سعدی)

من درد تو را ز دست آسان ندهم                        دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم(مولانا)

مرده بُدَم زنده شدم، گریه بُدَم خنده شدم            دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم(مولانا)

می خواهمت چنان که شب خسته خواب را          می جویمت چنانکه لب تشنه آب را(قیصر امین پور)

ما بی تو تا دنیاست دنیایی نداریم                      چو سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم(سلمان هراتی)

مُردم از درد و نمی آیی به بالینم هنوز                  مرگ خود می بینم و رویت نمی بینم هنوز(رهی معیری)