درست‌نویسی؛ آج و عاج
امروز فضای مجازی و بستر اینترنت به یکی از مراجع مهم برای دانش آموزان تبدیل شده است تا با مراجعه به آن پاسخ بسیاری از پرسش های خود را بیابند.
تحریریه مدرسه آنلاین تلاش می کند تا در این بخش اطلاعات به روز و مستندی را پیرامون موضوعات درسی تهیه و در اختیار کاربران فضای مجازی قرار دهد.
با توجه به اهمیت نگارش و ویرایش در انتقال میراث علمی و فرهنگی کشور و حفاظت از آن در این بخش بنا داریم تا نکاتی دربارۀ درست‌نویسی با هم بخوانیم.
امروز به بررسی دو واژۀ آج و عاج می‌پردازیم.
آج/ عاج این دو کلمه را نباید به جای هم به کار برد. آج واژۀ فارسی است به معنای «برجستگی‌های منظم بر سطح یک شیء، مانند سطح سوهان» (آژ و آژده و آجیده و آجیدن و آجین نیز از همین خانواده است)؛ ولی عاج کلمۀ عربی است به معنای «مادۀ ظریف و سختی به رنگ سفید شیری که بدنۀ اصلی دندان‌های فیل و بعضی دیگر از جانوران را تشکیل میدهد.» آج امروزه بیشتر درمورد لاستیک اتومبیل به‌کار می‌رود. می‌دانیم که بر سطح لاستیک نو فرورفتگی‌ها و برجستگی‌هایی هست که پس از مدتی استعمال ساییده می‌شود و تدریجاً از میان می‌رود. در این صورت رانندگی خطرناک می‌شود و از این رو به رانندگان توصیه می‌کنند که لاستیک آجدار به‌کار برند. بسیاری در استعمال این واژه اشتباه می‌کنند و می‌پندارند که در این موارد باید عاج و عاجدار بگویند و حال آنگه عاج ربطی به لاستیک ندارد و در ساخت آن مطلقاً مصرف نمی‌شود.
منبع: غلط ننویسم، اثر ابوالحسن نجفی
