فال آغاز هفته؛ رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست

همۀ ما ایرانیان همواره در طول تاریخ به ادبیات و به‌خصوص شعر علاقه‌مند بوده‌ایم و البته بسیاری از ما خود اهل ذوقیم و دستی بر آتش شعر و ادبیات داریم. شعر همیشه بر نثر پیشی داشته و اقبال عمومی به آن بیشتر بوده است. در این میان حافظ برای ما جایگاه ویژه‌تری دارد.

مدرسه آنلاین– ما در اینجا قصد کرده‌ایم هر از گاهی غزلی از خواجۀ شیراز به دیدۀ پرمهر شما تقدیم کنیم.

غزل‌های روح‌نواز حافظ همدم لحظه‌های تنهایی، همنشین اوقات دلتنگی و مجلس‌آرای شب‌های چلۀ ماست. با آن فال می‌گیریم و بهگفته‌ها و نصایح شاعر شیراز دل می‌سپریم و به لسان غیبش ایمان داریم. حافظ از آن شاعرانی است که نه تنها خواص و متخصصان ادبیات زیبایی‌ها و لطافت‌های ادبی شعرش را درمی‌یابند و مورد پژوهش قرار می‌دهند و شاعران از شعرش حظی وافر می‌برند و برای جلایِ روح و پرورش طبع آن را از دست نمی‌نهند بلکه عموم مردم از هر رشته و حرفه‌ای که باشند آن را دوست دارند و با غزل‌هایش زندگی می‌کنند و گره از پیشانی می‌گشایند. حافظ به قول استاد بهاءالدین خرمشاهی نه تنها حافظ ذهن و زبان ماست بلکه حافظۀ ماست. حافظ حافظۀ ایرانی است.

تفألی به حافظ زدیم و این غزل زیبا آمد:

معنای لغات، عبارات و ابیات دشوار:

بیت 1: تو هزار نگهبان داری و چنین است که کسی روی تو را ندیده است. در حالی که در غنچه‌ای، صدها بلبل به عشقت نغمه می‌سرایند.

رقیب: مراقب، نگهبان.

بیت 3: در مذهب عشق بین خرابات و خانقاه تفاوتی نیست. پرتو روی محبوب همه جا هست.

بیت 4: آنجا که به کار عبادتگاه جلوه‌گری می‌دهند؛ ناقوس کلیسای راهب و نام صلیب هست.

صومعه: دیر، معبد مسیحیان؛ مجازاً به معنای عبادتگاه اهل اسلام به طور اعم، مثل مسجد و خانقاه نیز آمده است و در بیت به معنی عبادتگاه اهل اسلام است.

راهب: عابد مسیحی.