متولدین هر ماه ویژگی و خصوصیات اخلاقی ویژه‌ای دارند. هر ماه برای متولدین خودش معنی، رنگ، فلز، سنگ و … مخصوص به خود دارد.
مدرسه آنلاین– هر ماه معنای مخصوصی دارد که با توجه به فصل و ویژگی آن ماه برایش انتخاب شده است. در زیر به معنای ماه‌های سال می‌پردازیم که تولد شما هم در آن قرار داد.
معنی فروردین:
فروردین . [ ف َرْ وَ ] (اِ) در زبان پهلوی فرورتن ، مأخوذ از پارسی باستان ظاهراً فرورتینام و آن ظاهراً جمع مؤنث کلمه ٔ فرورتی در حالت اضافی است و جمعاً به معنی فروردهای پاکان و فروهرهای پارسایان است . بنابراین «ین» علامت نسبت نیست. نام ماه اول سال شمسی است و آن بودن آفتاب است در برج حَمَل و آن برج اول است از بروج دوازده گانۀ فلک و باد دبور که باد مغرب است در این ایام می‌وزد. این ماه برج حمل راست که سرتاسر وی آفتاب در این برج باشد.
نام فرشته‌ای هم هست که از خازنان بهشت است و تدبیر امور ومصالحی که در این ماه و در روز فروردین که نوزدهم این ماه است واقع شود، بدو متعلق است. نام قسمتی از اوستای موجود.
معنی اردیبهشت:
معنی ترکیبی این لغت به معنی مانند بهشت باشد چه ارد به معنی شبیه و مانند آمده است و چون این ماه وسط فصل بهار است و نباتات در غایت نشو و نما و گلها و ریاحین تمام شکفته و هوا در نهایت اعتدال، بنابراین اردیبهشت خوانند.
نام یکی از امشاسپندان در آئین ایرانیان باستان که در جهان مینوی نمایندۀ پاکی و تقدس و قانون ایزدی اهورمزداست و در جهان خاکی نگهبانی آتش با اوست و نیز نگهبانی دومین ماه هر سال و سومین روز هر ماه بدو سپرده است. ام فرشته‌ای است که محافظت کوه‌ها کند و تدبیر امور و مصالح ماه اردیبهشت تعلق بدو دارد.
معنی خرداد:
به معنی رسایی و کمال است. علت نامگذاری خرداد روز به خردادامشاسپند برمی‌گردد که در آئین زرتشتی موکل بر آب است و این روز برای گرامیداشت او نامگذاری شده است.
1 – نام یکی از امشاسپندان و ایزد موکل بر آب . 2 – ماه سوم از سال شمسی . 3 – نام روز ششم از هر ماه خورشیدی.
معنی تیر:
تیرماه در گاهشماری ایرانی از نام تیشتر، ایزد باران برگرفته شده‌است که یشتی در اوستا به آن تعلق دارد. برخی معتقدند که نامگذاری این برج به نام ایزد باران با بارندگی و فراوانی آب در این فصل مربوط نیست، بلکه بیشتر جنبه نیایش و بخشایش برای آب در چنین ماه گرمی دارد.
معنی مرداد:
مرداد در اوستا به صورت Amərətāt به معنی «زندگی جاودان، بی مرگی» آمده‌است .
نام فرشته‌ای است موکل بر فصل زمستان و تدابیر امور و مصالحی که در ماه مرداد و روز مرداد واقع شود بدو تعلق دارد. نام روز هفتم از هر ماه شمسی. بنابر قاعدۀ کلیه که نزد پارسیان مقرر است که چون نام روز با نام ماه موافق آید آن روز را عید گیرند و در این روز از این ماه عید کنند و جشن نمایند وآن را جشن نیلوفر نامند و گویند که هر کسی که حاجت از پادشاهان و بزرگان خواهد البته بزودی روا گردد. نام روز هفتم باشد از هر ماه شمسی و بعضی روز هشتم گفته اند.
معنی شهریور:
در اوستا «خشَثرَ وَیریَه» و در پهلوی «شَهرِوَر» و در فارسی «شَهریوَر» یا «شَهریَر» است. بخش اول این واژه به معنای شهریاری و شهر است (مراد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایران شهر می‌نامیدند) بخش دوم این واژه، یعنی «ویریه»، صفت و به معنای مورد پسند است.
نام فرشته‌ای است موکل بر آتش و موکل بر جمیع فلزات و تدبیر امور و مصالح. روز شهریور که روز چهارم است از هر ماه شمسی بدو تعلق دارد. بنابر قاعدۀ کلیه که نزد مغان معتبر است که چون نام روز با نام ماه موافق آید عید باید کرد. در این روز مغان جشن کنند و عید سازند و بسبب آنکه در این روز تولد داراب واقع شده بود جشن سازند و عید کنند. در آیین زردشتی یکی از ایزدان. در جهان مینوی وی نمایندۀ پادشاهی ایزدی و فر و اقتدار اهورمزدا است. در جهان مادی پاسبان فلزات و موکل بروز چهارم هر ماه شمسی.
این ترکیب بارها در اوستا بمعنی بهشت یا کشور آسمانی اهورمزدا آمده و نیز نام امشاسپندی است که نگهبانی ششمین ماه سال و چهارمین روز ماه بدو سپرده شده، وی در جهان برین نمایندۀ پادشاهی ایزدی و فر و اقتدار خداوندی است و در جهان مادی پاسبان فلزات می‌باشد.
معنی مهر:
دلیل او بیشتر واژهٔ فارسی «مهر» در معنی امروزی آن «محبت و دوستی» است که با معنای سنتی آن در هندی کهن به معنی «دوست» مطابق است.
نام ماه هفتم است از سال شمسی و بودن آفتاب در برج میزان و اول فصل خزان.
معنی آبان:
۱- آب‌ها؛ 2- (در قديم) نام روز دهم از هر ماه شمسی؛ 3- (در آیین زرتشتی) نام فرشتۀ موكل آب و تدبير امور مسائل آبان ماه.
نام ماه هشتم از سال شمسی مطابق برج عقرب و تشرین اول یعنی ماه دوم خزان میان مهر و آذر و آن را آبانماه و اَبان نیز گویند.
معنی آذر:
به معنی آتش است. نام دبیر انوشیروان.آذر فرشتۀ نگهبان آتش و یکی از بزرگترین ایزدان است. آریائیان بیش از دیگر اقوام به عنصر آتش اهمیت می‌دادند.
معنی دی:
واژۀ دی در اوستا به معنی دادار یا آفریننده و آفریدگار است که همیشه به مانند صفتی برای اهورامزدا آورده شده‌است.
معنی بهمن:
به معنی پاک و سفید و نیک است، همچون برف. بهمن به معنای «نیک اندیش» است. در علم گیاه شناسی نام گیاهی دوساله و سبز رنگ با گلی زرد رنگ است که ریشۀ آن مصرف دارویی دارد.
نخستین آفریده اهورامزدا است و یکی از بزرگترین ایزدان مزدیسنا. در عالم روحانی مظهر اندیشه نیک و خرد و توانایی خداوند است. انسان را از عقل و تدبیر بهره بخشید تا او را به آفریدگار نزدیک کند. یکی از وظایف بهمن این است که به گفتار نیک را تعلیم می دهد و از هرزه گویی باز می‌دارد.
معنی اسفند:
این واژه در اوستایی نام چهارمین امشاسپند است، از دو بخش «سپنته» یا «سپند» به معنای پاک و مقدس و «آرمئیتی» به معنای فروتنی و بردباری تشکیل شده‌است و در کل به معنای فروتنیِ پاک و مقدس است.
در پهلوی آن را خرد و کامل ترجمه کرده‌اند. سپندارمذ یکی از امشاسپندان است که مؤنث و دختر اهورامزدا خوانده شده است. وی موظف است که همواره زمین را خرم، آباد، پاک و بارور نگه دارد، هر که به کشت و کار بپردازد و خاکی را آباد کند خشنودی اسپندارمذ را فراهم کرده است و آسایش در روی زمین سپرده به دست اوست و خود زمین نیز نماینده این ایزد بردبار و شکیباست و مخصوصاً مظهر وفا و اطاعت و صلح و سازش است. بیدمشک گل مخصوص سپندارمذ می‌باشد.
