مشاعره با حرف واو
مُشاعره به معنی مسابقه شعرخوانی از بر گفته می شود. مشاعره بدین صورت است که هر یک از افراد بیتی از حفظ می‌خواند و نفر بعدی باید با آخرین حرف آن بیت، بیت خود را آغاز کند.
مشاعره علاوه بر سرگرمی، در تقویت حافظه و پرورش ذوق ادبی نیز تأثیر فوق العاده ای دارد. حفظ کردن اشعار و تفکیک آنها بر اساس حروف الفبای آغاز ابیات، شما را آمادۀ مشاعره و لذت بردن از آن می کند.
ما بر آن هستیم که در مدرسه آنلاین، به ترتیب حروف الفبا، ابیاتی را برای شما بیاوریم. امروز به سراغ سی امین حرف فارسی یعنی «واو» می رویم و چند بیتی با این حرف به عنوان نمونه برای مشاعره می آوریم.
شروع بیت با حرف «واو»
و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی برافشان تا فرو ریزد هزاران جان ز هر مویت(حافظ)
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند(حافظ)
واله و شیداست دائم همچو بلبل در قفس طوطی طبعم ز عشق شکّر و بادام دوست(حافظ)
وقت آنست که صحرا گل و ســـنبل گیرد خلق بیرون شده هر قوم به صحرای دگر(سعدی)
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی تا با تو بگویم غم شب های جدایی(سایه)
وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین کزین گل ها پس از ما هم فراوان روید از گل ها(شهریار)
وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم(مهرداد اوستا)
وه چه بیرنگ و بینشان که منم کی ببینم مرا چنان که منم(مولوی)
وه چه شیرینست لعلش اندرو پنهان نمک کس نمیبینم که دارد در جهان چندان نمک(خواجوی کرمانی)
وی جویم و خود جویم ، زین دو همه را جویم تا باد چنین بادا، تا راه همی پویم(امیر هاتف)
وقتی که پرسشی کنی اصحاب درد را چون من شکسته دل ترم اول مرا بپرس(سلمان ساوجی)
