جملات شرطی نوع اول رو به راحتی با مثال یاد بگیر

دنیای جدید، دنیای اینترنت است که به عنوان منبعی برای همه و به ویژه دانش‌آموزان تبدیل شده است که با استفاده از آن هم می‌توانند پاسخ بسیاری از پرسش‌های خود را پیدا کنند و هم درس‌های خود را بهتر یاد بگیرند.

تحریریۀ مدرسه آنلاین تلاش می‌کند تا در این بخش اطلاعات به روز و مستندی را پیرامون موضوعات درسی تهیه و در اختیار کاربران فضای مجازی قرار دهد.

امروز بحث شرطی نوع اول در زبان انگلیسی را با هم می‌خوانیم.

جملات شرطی نوع اول

شرطی نوع اول برای اشاره به حال یا آینده که در آن موقعیت واقعی است استفاده می شود. شرطی نوع اول به یک شرایط ممکن و نتیجۀ احتمالی آن اشاره دارد. در این جمله ها بخش if در حال ساده است و بخش اصلی یا نتیجه در زمان آینده ساده است.

If clause Main clause
If + simple present simple future

.If this thing happens that thing will happen.
.If you don’t hurry you will miss the train.

مانند تمام جملات شرطی، ترتیب بخش‌ها ثابت نیست. ممکن است مجبور شوید ضمایر را دوباره مرتب کنید و علائم نگارشی را هنگام تغییر ترتیب بخش ها تنظیم کنید، اما معنی یکسان است. زمانی که جمله دارای if در بخش دوم بکار گرفته شود نیازی به نوشتن کاما برای جداسازی جملات نیست.

مثال:

If it rains, you will get wet.

You will get wet if it rains.

If Sally is late again, I will be mad.

I will be mad if Sally is late again.

If you don’t hurry, you will miss the bus.

You will miss the bus if you don’t hurry.

همانطور که گفته شده، شرطی نوع اول به یک شرایط ممکن و نتیجه احتمالی آن اشاره دارد. این جملات براساس حقایق است و برای بیان اظهاراتی در مورد دنیای واقعی و در مورد موقعیت های خاص استفاده می شود. ما اغلب از چنین جملاتی برای هشدار دادن استفاده می کنیم. در جملات شرطی نوع اول، زمان حال یا آینده است و موقعیت واقعی است.

اگر وقت داشته باشم، آن نامه را تمام می کنم.                               .If I have time, I’ll finish that letter.

اگر هواپیما را از دست بدهید چه خواهید کرد؟                      What will you do if you miss the plane?

هیچ کس متوجه نخواهد شد اگر اشتباهی مرتکب شوید.     Nobody will notice if you make a mistake.

اگر آن لیوان را بیندازید، می شکند.                                         If you drop that glass, it will break.

اگر تفنگ را رها نکنی، من شلیک می کنم!                                   If you don’t drop the gun, I’ll shoot!

اگر نروید به پلیس زنگ می زنم.                                     If you don’t leave, I’ll call the police.

در جملات شرطی نوع اول، برای بیان میزان قطعیت، اجازه یا توصیه ای در مورد نتیجه، می توانید به جای زمان آینده از افعال modal در بخش اصلی یا نتیجه استفاده کنید. همچنین می توانید از حالت دستوری نیز در این نوع شرطی استفاده کنید.

اگر آن لیوان را بیندازید، ممکن است بشکند.                        If you drop that glass, it might break.

اگر وقت داشته باشم ممکن است آن نامه را تمام کنم.               I may finish that letter if I have time.

اگر به تو زنگ زد باید بروی.                                               If he calls you, you should go.

If you buy my school supplies for me, I will be able to go to the park.

اگر وسایل مدرسه ام را برایم بخری، می توانم به پارک برم.

منبع: دهخدا