مثل زاغ سیاه کسی را چوب زدن از کجا آمده؟

ضرب المثل باعث می‌شود که در کمترین زمان منظورمان را با استفاده از تعداد کمی از کلمات به طرف مقابل برسانیم. از طرفی خیلی از حرف‌ها را نمی‌توانیم به صورت رک و مستقیم بزنیم، ضرب‌المثل‌ها باعث می‌شوند تا بتوانیم به راحتی با استفاده از دو پهلو حرف زدن حرفمان را بزنیم.

مدرسه آنلاین_ ضرب‌المثل‌ها در همۀ زبان‌ها استفاده می‌شود و خاستگاه آن فرهنگ آن کشور و ناحیه و … است. مثل‌ها نیز مانند داستان‌ها و حکایت‌های فارسی سرشار از اخلاق و نکات پندآموز است. ما بر آن هستیم که ضرب‌المثل‌ها و داستان و ریشه و کاربرد آنها را بیاوریم تا هم یادآوری باشد و هم استفاده از آنها رواج بیشتری بگیرد.

امروز ریشه و داستان و کاربرد ضرب المثل‌ «زاغ سیاه کسی را چوب زدن!»  را می‌خوانیم.

ضرب المثل زاغ سیاه کسی را چوب زدن!

توضیح:

زاغ سیاه بیشتر به مصرف رنگ نخ قالی، پارچه و چرم می‌رسد. در گذشته هنرمندی كه می‌دید، نخ پارچه یا چرم همكارش بهتر از مال خودش است، در نهان سراغ ظرف زاغ همکارش می‌رفت و چوبی در آن می‌گرداند و با دیدن و بوییدن تلاش می‌کرد دریابد در آن زاغ چه چیزی اضافه کرده‌اند یا نوع، اندازه و نسبت تركیبش با آب یا چیز دیگر چگونه است؟!

این مثل وقتی به کار می‌رود که کسی، کسی را می‌پاید و می‌خواهد ببیند او چه می‌کند و از چیزهایی پنهان و رازهایی آگاه شود که برایش سودمند است.

معنی لغت:

 زاغ (‌زاج) نوعی نمك است و منظور از آن همان پرندۀ شبیه کلاغ نیست. زاغ نمکی معدنی و بلوری شکل است که در رنگ‌های گوناگون سیاه، کبود، سبز و یا سفید وجود دارد. (چشم زاغ نیز اشاره به رنگ این نمک در نوع سبز و کبود آن است.) این نمک که بی‌بو و بی‌مزه است و در آب حل می‌شود، در پزشکی و صنعت به کار می‌رود. نوع سیاه رنگ این نمک یعنی «زاغ سیاه» بیشتر به مصرف رنگ نخ قالی و پارچه و چرم می‌رسد.