مشاعره با حرف «چ»
مُشاعره به معنی مسابقه شعرخوانی از بر گفته می شود. مشاعره بدین صورت است که هر یک از افراد بیتی از حفظ می‌خواند و نفر بعدی باید با آخرین حرف آن بیت، بیت خود را آغاز کند.
مشاعره علاوه بر سرگرمی، در تقویت حافظه و پرورش ذوق ادبی نیز تأثیر فوق العاده ای دارد. حفظ کردن اشعار و تفکیک آنها بر اساس حروف الفبای آغاز ابیات، شما را آمادۀ مشاعره و لذت بردن از آن می کند.
ما بر آن هستیم که در مدرسه آنلاین، به ترتیب حروف الفبا، ابیاتی را برای شما بیاوریم. امروز به سراغ هفتمین حرف فارسی یعنی «چ» می رویم و چند بیتی با این حرف به عنوان نمونه می آوریم.
شروع بیت با حرف «چ»
چو شب به راه تو ماندم که ماه من باشی چراغ خلوت این عاشق کهن باشی(هوشنگ ابتهاج)
چشم اگر پوشیده باشد، دل نمی گردد سیاه بیشتر، تاریکی این خانه از دام است و بس(صائب تبریزی)
چشم دل باز کن تا جان بینی آنچه نادیدنی است آن بینی(هاتف)
چشم دلجویی دلم از مردم عالم نداشت داغ من مرهم ندید و راز من محرم نداشت(کلیم کاشانی)
چو بد کردی مباش ایمن ز آفات که واجب شد طبیعت را مکافات(شهریار)
چو بینی یتیمی سر افکنده پیش مده بوسه بر روی فرزند خویش(سعدی)
چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون(مولانا)
چون بسی ابلیس آدم روی هست پس به هر دستی نباید داد دست(مولانا)
چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد(حافظ)
چه خوش صید دلم کردی، بنازم چشم مستت را که کس آهوی وحشی را از این خوشتر نمی گیرد(حافظ)
