چیستانکیست؟

بهارستان اثر کیست؟

بهارستان اثر عبدالرحمان بن احمد جامی، شاعر، موسیقیدان، ادیب و صوفی قرن نهم هجری است.

مدرسه آنلاین_ بهارستان جامی اثری ادبی به شیوۀ منظوم و منثور با حکایات متنوع است. جامی بهارستان را به تقلید از گلستان سعدی با نثری روان، ساده و مسجع به کتابت درآورده است. این تقلید اغلب در موضوع، شیوه نگارش و قالب‌بندی کتاب، خود را نشان می‌دهد، هر چند تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارند. در بهارستان سادگی، غلبه سخن منظوم، سجع فراوان و تکلف و نظم بیشتری دیده می‌شود. جامی در نثر بهارستان، صنایع بدیعی بسیاری از جمله تشبیه، تضاد، جناس و مراعات نظیر به کار برده است. علاوه بر این دسته صنایع ادبی، یکی دیگر از ویژگی‌های نثر بهارستان، استفاده از آیات قرآنی، احادیث، امثال و حکم، اشعار فارسی و عربی و کلمات و اصطلاحات عرفانی است.

عبدالرحمان جامی این کتاب را برای فرزندش که آن زمان در حال یادگیری مقدمات کلام عرب و قواعد فنون ادب بود، نگاشته و آن را تقدیم به پادشاه تیموری سلطان حسین بایقرا کرده است. بهارستان یک مقدمه، هشت روضه و یک خاتمه دارد. روضۀ نخستین به ذکر حکایت‌هایی درباره مشایخ صوفیه و بعضی از اسرار آن‌ها می‌پردازد. روضۀ دوم شامل موعظه‌ها و حکمت‌ها و حکایاتی مناسب مقام است.

روضۀ سوم اسرار حکومت را فاش کرده و حکایاتی از پادشاهان را نقل می‌کند. روضۀ چهارم درباره بخشش و بخشندگان است. روضۀ پنجم حال و احوال عشق و عاشقان را وصف می‌کند و روضۀ ششم دربردارنده مطایبات و لطایف و ظرایف است. روضۀ هفتم در شعر و بیان احوال شاعران گردآوری شده و آخرین روضه چندین حکایت از زبان و احوال جانوران است. این اثر دربردارندۀ حکایات و پند و اندرزهای اخلاقی است.

نثر بهارستان انسجام و پختگی گلستان را ندارد و حجم آن تقریباً با گلستان برابر است. با وجود اینکه گلستان سعدی از نظر قالب و محتوای آن اصلی‌ترین منبع جامی در نگارش بهارستان بوده اما ظاهراً او از منابع دیگری چون تذکره‌های فارسی، مقامات عرفانی و تاریخ‌های مختلف نیز بهره گرفته است.

بهارستان از نمونه های نثر دلنشین و شیرین فارسی به شمار می رود. قصد جامی در این کار ساده تر کردن شیوۀ انشای سعدی بود و به همین سبب انشای بهارستان بیش ار آنچه انتظار می رود متمایل به سادگی است. مضمون و محتوای اصلی این کتاب بیان مطالب اخلاقی عالی و دستورهای مفید برای شیوۀ بهتر زندگی است. قطعه‌های تاریخی آن بخش‌های سودمندی دارد که احوال شاعران و عارفان را بهتر و بیشتر روشن می‌کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا