شعرهای عید نوروز کودکانه؛ از گل به دست شاخه صد چلچراغ داده
شعر و نثرها و داستان‌های زیبا ادبیات یک جامعه را تشکیل می‌دهد. خواندن شعر به خودی خود و به طور نامحسوس، باعث پرورش و لطافت روح انسان می شود و ذوق را بارور می سازد.
مدرسه آنلاین می‌کوشد به قدر وسعش شعرهای خوب را با شما به اشتراک بگذارد. چند شعر بهاری کودکانه به مناسبت نزدیک شدن به بهار و عید نوروز برایتان انتخاب کرده‌ایم. امیدواریم بخوانید و لذت ببرید.
بر شاخۀ شکوفه
خوش چشم باز کرده،
گنجشک در کنارش
آواز ساز کرده:
فصل بهار این است
او دایۀ زمین است
خورشید رنگ و بویی
دیگر به باغ داده،
از گل به دست شاخه
صد چلچراغ داده:
فصل بهار این است،
او دایۀ زمین است.
تا آن هوای وحشی
آرام و نرم گشته،
قلب زمین دوباره
پر شور و گرم گشته:
فصل بهار این است،
او دایۀ زمین است.
آورده از سر کوه
باد ابر و ابر باران،
داده عجب صفایی
باران به کشتزاران
فصل بهار این است،
او دایۀ زمین است.
خاموشی و سیاهی
از خاک و آب رفته؛
آواز و روشنایی
تا آفتاب رفته:
فصل بهار این است،
او دایۀ زمین است.
«محمود کیانوش»
****************
من سکه‌ام چه زیبا
زینت جیب بابا
با افتخار نوروز
می‌شم فراری یک روز
نزدیک عید نوروز
با طبل حاجی فیروز
*************
از تویِ یک مغازه ؛ بابا ؛ بازم قراره
برایِ هفت سینِ عید ؛ شیرینی بیاره
مامانِ مهربونم ؛ امسال بازم دوباره
برایِ عیدِ نوروز ؛ سفره می‌ذاره
سنجد و سیب و سرکه، کنارِ سیر و سبزه
با سمنو و سماق ؛ بـه یادِ ما می‌آره
بعد از گذشتِ یکسال ؛ بازم بهاره
تعطیلاتِ نوروزی کنارِ مامان، بابا، چه کیفی داره
**************
خبر خبر خبردار
گل آمده به بازار
یکی دو تا نه، ده تا
نه ده، نه صد، چه بسیار
به برف و سرما گفته
برو خدا نگهدار
خبر خبر شبانه
درخت زده جوانه
دوباره بر سرش بست
شکوفه دانه دانه
به روی شاخه‌ای ساخت
پرستو آشیانه
خبر خبر خبرهاست
میان باغ غوغا
کدام را بگویم؟
که هر چه هست زیباست
خلاصۀ خبرها
بهار خوب و زیباست
«مصطفی رحماندوست»
***************
سبزی بیار سیر بیار
سیب و سماق گیر بیار
سنجد و سرکه پیدا کن
در وسط سفره گذار
وقتی که گوید آن عمو
آی سمنو آی سمنو
صداش بزن بیاد جلو
کاسه بده بخر از او
ماهی و آرد و آب و شیر
سبزه و گل نون و پنیر
شمع و گلاب خوب بیار
هر چه که لازمه بیار
سفره بینداز به زمین
تمام چیز هفت سین
ظرف به ظرف پیش هم
درست و پاکیزه بچین
تا به خوشی سال دگر
به شادی و بی‌دردسر
آسوده زندگی کنی
از غم و غصه بی‌خبر
«عباس یمینی شریف»
