ریشه و کاربرد مثلِ آدم زنده، وکیل و وصی نمی‌خواهد

ضرب‌المثل‌ها بخشی از شناسنامۀ یک ملت هستند و در همۀ کشورها و زبان‌ها رواج دارند. امروزه به دلیل کاهش مطالعه و افزایش استفاده از شبکه‌های اجتماعی از ضرب‌المثل‌ها کمتر استفاده می شود. ضرب‌المثل‌ها در باروری زبان نیز سهم مهمی دارند و فراموشی آنها زبان را لاغر و لاغرتر می کند.

ما در مدرسه آنلاین_ ضرب‌المثل‌ها در همۀ زبان‌ها استفاده می‌شود و خاستگاه آن فرهنگ آن کشور و ناحیه و … است. مثل‌ها نیز مانند داستان‌ها و حکایت‌های فارسی سرشار از اخلاق و نکات پندآموز است. ما بر آن هستیم که ضرب‌المثل‌ها و داستان و ریشه و کاربرد آنها را بیاوریم تا هم یادآوری باشد و هم استفاده از آنها رواج بیشتری بگیرد.

کاربرد و ریشۀ ضرب‌المثل «آدم زنده، وکیل و وصی نمی‌خواهد» را امروز می‌خوانیم.

توضیح:

معمولاً افرادی که مرگ خود را نزدیک می‌بینند، برای اینکه کارهای زندگی -به خصوص اقتصادی- آنها پس از مرگشان دچار رکود و فراموشی نشود، یک نفر را به عنوان وصی انتخاب می‌کنند و وصیت می‌کنند که پس از مرگ،  او به کارها رسیدگی کند.

کاربرد:

1- وقتی در اختلاف و دعوایی، کسی میانه را بگیرد و به جای بی‌طرفی و رفع اختلاف، از یک طرف دعوا حمایت کند، طرف مقابل با گفتن این ضرب‌المثل، او را از دخالت بازمی‌دارد. 

2-وقتی یک نفر در دعوای میان دو طرف دخالت کند و با ظاهری فریبکارانه به نفع یکی حرف بزند، در حالی که قصدش از بین بردن حق او باشد، به او گفته می‌شود که «آدم زنده، وکیل و وصی نمی‌خواهد.» لازم نیست تو از او دفاع کنی.

3- کسی که خودش حاضر است، لازم نیست کس دیگری به جایش حرف بزند یا تصمیم بگیرد.

 

منبع: فوت کوزه‌گری از مصطفی رحماندوست. جلد اول.